عنوان اختراع: بتن توليد شده از طريق جايگزيني بهينه سنگدانه دريا با قابليت نفوذپذيري كم زمينه فني: مهندسي عمران، مهندسي سواحل، بنادروسازه‌هاي دريايي دپوي ماسه لايروبي در حاشيه سواحل موجب برروز مشكلاتي ازجمله اشغال زمين‌هاي با ارزش تجاري و توليد ريزگردها شده است و به لحاظ فني اصلاح سنگدانه ازجمله چالش‌هاي آن بشمار مي‌رود. جهت رفع اثر سوء و همچنين نياز بنادر به قطعات بتن غيرمسلح، استفاده از سنگدانه‌ لايروبي و اصلاح شده در توليد قطعات بتني موردنياز در بندر مد نظر قرار گرفت. در اين اختراع، بتن از طريق جايگزيني درصد بهينه سنگدانه دريا به جاي 15 تا 25 % كل سنگدانه‌ريز معدن توليد مي‌شود. در اين راستا سنگدانه‌ها پس از اصلاح با الك‌هاي استاندارد و شستشو، با پودر سيمان پرتلند تيپ 2 و 5 (عيار 350 تا 400)، پودر سرباره (15 %)، الياف (1 %)، سنگدانه درشت (40 تا 55 %) و سنگدانه‌ريز (45 تا 60 %) تركيب مي‌شوند. نتايج آزمايش‌هاي مقاومت فشاري، مقاومت الكتريكي، شناساگرفنل فتالئين، SEM، سولفات، جذب‌ونفوذپذيري آب، با بتن توليد شده از سنگدانه معدن مقايسه و مورد تاييد قرار گرفته است.

حسگرهاي كاغذي شناسايي آسان و سريع نيتريت و نيترات در آب در زمينه شيمي آب آشاميدني كاربرد دارند.اين حسگرهاي ارزان قيمت و قابل حمل كه اساس كار آنها تغيير رنگ است، ميتوانند به وسيله افراد عادي و بدون تخصص مورد استفاده قرار گيرند تا از بالا نبودن غلظت اين يونها اطمينان حاصل شود زيرا غلظت بيش از حد مجاز سلامت انسان را به خطر مي اندازد. يونهاي نيتريت و نيترات از جمله آلاينده هاي منابع آب ها هستند كه در اثر ورود فاضلابهاي انساني، صنعتي و كشاورزي وارد آب و خاك ميشوند. بالا بودن غلظت اين يونها در آب تاثيري در طعم، بو و ظاهر آب ندارد بنابراين نمي توان به صورت ظاهري پي به بالا بودن آنها برد. غلظت بالاتر از 0.714mM نيترات و 0.071mM نيتريت سلامت انسان را تهديد ميكند. بيماريهاي متهموگلوبينا و سرطان معده با افزايش بيش از حد مجاز اين يونها در آب آشاميدني ارتباط دارند. از آنجا كه امروزه در ايران و خيلي از كشورهاي ديگر به دليل فعاليت هاي كشاورزي و استفاده بي رويه از كودهاي ازته درصد اين يونها در آب رو به افزايش است، در دسترس بودن يك روش ساده، قابل حمل، ارزان و بدون نياز به شخص متخصص جهت تست نمونه آب آشاميدني در دسترس، بسيار حائز اهميت است. در حال حاضر براي تست نمونه آب بايد نمونه مورد نظر به آزمايشگاه انتقال داده شود تا با تكنيك هاي آزمايشگاهي مورد ارزيابي قرار گيرد. اما با استفاده از حسگر كاغذي مي توان با تغيير رنگ ايجاد شده روي كاغذ و مقايسه شدت رنگ آن با نوار كاغذي رنگي كه همراه حسگر وجود دارد به صورت نيمه كمي مقدار غلظت اين يونها را تشخيص داد. در اين روش يك كانال هيدوفيل از كاغذ واتمن ساخته شده است كه معرف گريس در بالاي آن يعني نقطه انجام تست قرار دارد. هنگامي كه نمونه آب مورد نظر در كانال هيدروفيل ريخته ميشود و بالا ميرود، در محل تست در صورتي كه حاوي نيتريت باشد، با معرف گريس واكنش داده و يك تركيب در آزو رنگي (صورتي بنفش) ظاهر مي شود هر چه غلظت نيتريت بيشتر باشد شدت رنگ ايجاد شده بيشتر است. براي تعيين مقدار يون نيترات، چون اين يون با معرف گريس به صورت مستقيم واكنش نميدهد، در كانال هيدروفيل نانوذرات زينك (روي) نشانده شده است تا نمونه آب وقتي از كانال رد ميشود يونهاي نيترات آن به نيتريت احيا شود و نيتريت حاصل با معرف گريس واكنش دهد و تغيير رنگ ايجاد شود.

تركيبات گوگردي موجود در نفت خام از مهمترين منابع آلوده‌كننده محيط‌زيست در جهان مي‌باشند. سوختن تركيبات گوگرد‌دار موجود در بنزين و گازوئيل منبع اصلي اكسيدهاي گوگرد (SOx) در جو است، كه منجر به مشكلات زيست ‌محيطي، اجتماعي و اقتصادي فراواني مي‌شود. . بر همين اساس روش‌هاي متفاوتي براي گوگردزدايي از سوخت‌‌ها استفاده شده است. يكي از روش هاي موثر براي گوگردزدايي از بنزين روش جداسازي غشايي است. مشكل عمده بيشتر اين سيستم ها كارايي پايين و كوتاه بودن عمر غشا است. تاكنون از غشاي حاوي نانوذره UiO-66 در تركيب با پليمر PDMS براي گوگرد زدايي از بنزين استفاده نشده است. در اين اختراع ما براي اولين بار غشاي نانوكامپوزيتي PDMS را پركنندهي نانوذره چارچوب فلز-آلي UiO-66 ساختيم و سپس آن را در سيستم تراوش تبخيري براي جداسازي تيوفن(تركيب گوگردي) از بنزين بكار گرفتيم. نانو ذرات UiO-66 علاوه بر اينكه نقش جاذب را در غشا ايفا مي كنند و باعث افزايش جداسازي غشا مي شوند، بدليل تخلخل بسيار بالايي كه دارند نيز، باعث افزايش شار(عبوردهي) غشا مي شوند. همچنين بدليل برهمكنش مناسب نانوذره با پليمر در غشا طول عمر غشا بررسي و مشخص شد با گذشت زمان كاهش بسيار كمي دارد.