اختراع حاضر، با عنوان"ساخت آمپول آهسته رهش ماهانه بوپرونورفين با استفاده از سامانه ايمپلنت در جا تشكيل شونده بر پايه بر پايه پليمرهاي Atrigel®" حاوي 300 ميلي گرم بوپرونورفين به حجم 5/1 ميلي ليتر است كه براي رفع نياز مصرف روزانه بوپرونورفين به كار مي رود. اين فرمولاسيون بسته به دوز مصرفي بيمار به دوزهاي 200، 100 و 50 ميلي گرم به ترتيب با تزريق 1، 75/0 و 5/0 ميلي ليتر تبديل مي شود. اين فرمولاسيون به صورت محلول قابل تزريق به صورت زير جلدي بوده كه به محض تزريق تبديل به ايمپلنت (ماتريكس) دارويي مي شود و دارو را به صورت آهسته در طي يك ماه آزاد مي كند و بيمار را از مصرف روزانه بپرونورفين بي نياز مي كند. اين فرمولاسيون از پليمر زيست سازگار پلي لاكتيك-كو-گلايكوليك اسيد (PLGA) با انتهاي كربوكسيليك اسيد، حلال امتزاج پذير با آب ان-متيل-2-پيروليدون (NMP) و بوپرونورفين تشكيل شده است. مهمترين مشكل فرمولاسيون هاي آهسته رهش، رهش اوليه ناگهاني در 24 ساعت اوليه و رهش غير يكنواخت آن در طي يك ماه مي باشد كه در فرمولاسيون مشابه خارجي RBP-6000 حاوي بوپرونورفين نيز اين پديده مشاهده مي گردد. در فرمولاسيون پيشنهادي اختراع از اكسپيان اتيل هپتانوات به عنوان افزاينده استفاده شده و توانسته ميزان رهش اوليه ناگهاني را از 45/13 درصد به 86/6 درصد كاهش دهد و همچنين رهش يكنواخت تري را ايجاد كند كه دستاورد بسيار مهمي است.

اختراع حاضر، با عنوان"ساخت آمپول آهسته رهش ماهانه بوپرونورفين با استفاده از سامانه ايمپلنت در جا تشكيل شونده بر پايه بر پايه پلي لاكتيك -كو-گلايكوليك اسيد (PLGA) "با حلال ان-متيل-2-پيروليدون (NMP) " حاوي 300 ميلي گرم بوپرونورفين به حجم 5/1 ميلي ليتر است كه براي رفع نياز مصرف روزانه بوپرونورفين به كار مي رود. اين فرمولاسيون بسته به دوز مصرفي بيمار به دوزهاي 200، 100 و 50 ميلي گرم به ترتيب با تزريق 1، 75/0 و 5/0 ميلي ليتر تبديل مي شود. اين فرمولاسيون به صورت محلول قابل تزريق به صورت زير جلدي بوده كه به محض تزريق تبديل به ايمپلنت (ماتريكس) دارويي مي شود و دارو را به صورت آهسته در طي يك ماه آزاد مي كند و بيمار را از مصرف روزانه بپرونورفين بي نياز مي كند. اين فرمولاسيون از پليمر زيست سازگار پلي لاكتيك-كو-گلايكوليك اسيد (PLGA) با انتهاي كربوكسيليك اسيد، حلال امتزاج پذير با آب ان-متيل-2-پيروليدون (NMP) و بوپرونورفين تشكيل شده است. مهمترين مشكل فرمولاسيون هاي آهسته رهش، رهش اوليه ناگهاني در 24 ساعت اوليه و رهش غير يكنواخت آن در طي يك ماه مي باشد كه در فرمولاسيون مشابه خارجي RBP-6000 حاوي بوپرونورفين نيز اين پديده مشاهده مي گردد. در فرمولاسيون پيشنهادي اختراع از اكسپيان اتيل هپتانوات به عنوان افزاينده استفاده شده و توانسته ميزان رهش اوليه ناگهاني را از 45/13 درصد به 86/6 درصد كاهش دهد و همچنين رهش يكنواخت تري را ايجاد كند كه دستاورد بسيار مهمي است.

موضوع اختراع، اثر ضد التهابي نانوذرات ليپيدي جامد حاوي اوراپتن مي باشد كه در زمينه داروسازي كاربرد دارد؛ براي حل اين مشكل كه اوراپتن حلاليت در چربي بالايي دارد و جذب پوستي آن با چالش روبرو مي‌شود و با اين راه حل يعني بارگيري اوراپتن در نانوذرات ليپيدي جامد اين چالش رفع گرديده است.

اين اختراع در زمينه علوم پزشكي و درمان سرطان كاربرد دارد. داستاكسل يك داروي ضد سرطان از خانواده تاكسوئيدها است كه مكانيسم فارماكولوژيك آن مهار دپليمريزاسيون ميكروتوبول ها در فاز G2/M است. داستاكسل اثربخشي بالايي در كارسينوما هاي پستان، تخمدان، ريه، پانكراس، معده، كولوركتال، پروستات، ملانوما كشنده، مجاري ادراري و سر و گردن از خود نشان داده است. استفاده از نانوذرات ليپيدي جامد جهت دارو رساني اين دارو مي تواند در افزايش اثر بخشي و كاهش عوارض آن به خوبي موثر واقع شود. در اين پژوهش، نانوذرات ليپيدي جامد به روش هايامواج فراصوت تهيه شده و از نظر كارايي با فرآورده تجاري مقايسه شده است. دارو هاي ضد سرطان وقتي به شكل آزاد مورد استفاده قرار گيرند علاوه بر بافت اي توموري، سلول هاي سالم را نيز تحت تاثير قرار مي دهد و باعث ايجاد عوارض مي شود. استفاده از اين سامانه دارورساني نه تنها مي تواند عوارض را كم كند، بلكه باعث افزايش تجمع دارو در تومور و نيز افزايش برداشت سلولي نيز مي شود.

اختراع حاضر نانو ليپوزومهاي داراي دوكسوروبيسين و هدفمند شده با RGD پپتيد حلقوي جديد جهت هدف قرار دادن فعال سلولهاي توموري و عروق بافت تومور ميباشد كه مربوط به حوزه نيازهاي انساني زيربخش سلامتي و بهداشت است كه اثرات درماني قابل ملاحضه اي در كنترل و كاهش سرعت رشد تومور دارد و همچنين فعال در عروق بافت تومور و سلولهاي توموري ميباشد.در اين روش از بروز عوارض جانبي جلوگيري ميشود و باعث افزايش نفوذ دارو به داخل سلول هاي تومور ميشود.

اختراع حاضر نانو ليپوزومهاي داراي دوكسوروبيسين و هدفمند شده با دو دسته ليگاند است. ليگاند RGD پپتيد حلقوي جديد جهت هدف قرار دادن فعال عروق بافت تومور و ليگاند TAT از خانواده پپتيد هاي نفوذ گر جهت افزايش ورود نانو ليپوزومهاي داراي دوكسوروبيسين به داخل سلولهاي توموري ميباشد كه مربوط به حوزه نيازهاي انساني زيربخش سلامتي و بهداشت است كه اثرات درماني قابل ملاحضه اي در كنترل و كاهش سرعت رشد تومور دارد و همچنين فعال در عروق بافت تومور و سلولهاي توموري ميباشد.در اين روش با افزايش نقاط هدف تومور (عروق و سلولهاي محصور در داخل تومور) و البته افزايش دارو رساني به اين نقاط كارايي درماني افزايش مي يابد.

اختراع حاضر تهيه نانو ليپوزوم هاي حاوي پپتيدكلِستريل استر ترنسفر پروتئين (CETP) به عنوان واكسن پيشگيري كننده از آتروسكلروزيس است كه مربوط به حوزه نيازهاي انساني زيربخش سلامتي و بهداشت ميباشد. هدف از اين اختراع افزايش ايمني زايي واكسن پپتيدي با استفاده از سامانه واكسن رساني ليپوزومي مي باشد. در ساخت اين فرمولاسيون از يك سامانه دارورساني بي خطر و زيست تجزيه پذير يعني ليپوزوم استفاده شده است. اجزاي تشكيل دهنده فرمولاسيون ليپوزومي فسفوليپيدها مي باشند كه جزء ساختارهاي طبيعي غشاء سلول هاي موجود زنده مي باشد. ويژگي اين واكسن در اينست كه ضمن استفاده سامانه واكسن رساني با سايز نانو، كه با مكانيسم خاص منجر به ايجاد پاسخ درماني مي شود، داراي اجزاء بي خطر و مناسب براي استفاده انساني مي باشد. در ساخت فرمولاسيون هاي پيشين از ادجوانت ها و سامانه هاي واكسن رساني استفاده شده است كه علي رغم اثرات قوي در تقويت پاسخ ايمني بر عليه آنتي ژن همراه، استفاده از آنها يا به طور كامل در انسان ممنوع مي باشد و يا وضعيت بي خطري آنها از لحاظ استفاده انساني به قطعيت نرسيده است. اين واكسن در افراد مستعد بيماري آتروسكلروزيس ( افراد مبتلا به سندرم متابوليك و ديابت تيپ II ) به منظور مهار پيشرفت آتروسكلروزيس مورد استفاده قرار مي گيرد.

اختراع حاضر درمان سرطان با استفاده از بورتزوميب محصور شده در فرمولاسيون هاي ليپوزومي داراي فسفاتيديل گليسرول است كه مربوط به سيستم حمل داروي ضد سرطان بورتزوميب با استفاده از فسفاتيديل گليسرول مي باشد و در درمان سرطان مالتيپل ميلوما كاربرد دارد. اين اختراع يك فرمولاسيون ليپوزومي حاوي فسفوليپيدهاي فسفاتيديل گليسرول با 2 زنجيره اسيد چرب اشباع 14 تا 18 كربنه مي باشد و تا كنون در اختراعات و فرمولاسيونهاي قبلي مرتبط با داروي بورتزوميب به آن اشاره نشده است. در اختراع حاضر فرمولاسيون ليپوزومي ارائه شده داراي فسفوليپيدهاي ) HSPC) Hydrogenated soyphosphatidylcholine) ، (DSPG) 1,2-distearoyl-sn-glycero-3- phosphatidylgelycerol ، 1و2dipalmitoyl-sn-glycero-3-phosphocholine)DPPC), 1,2-dipalmitoyl-sn-glycero-3-phosphol(DPPG) وكلسترول مي باشد. فرمولاسيون ليپوزومي مورد نظر در محلول مانيتول/ اسيد استيك با pH=7 به عنوان بافر ، حل و به روش ethanol injection تهيه شد. پس از حل كردن فيلم ليپيدي، براي حذف مانيتول ،اسيد استيك و اتانول ، دياليز در بافر PBS با pH=7 انجام شد .بعد از دياليز سوسپانسيون ليپوزومي به صورت Over night با دارو انكوبه گرديد.نهايتا براي حذف داروي انكپسوله نشده نيز از روش دياليز با بافرهاي PBS وسوكروز /فسفات با pH=7 استفاده شد . دارو بدليل هيدروفوب بودن براحتي مي تواند از غشا ليپوزوم عبور كند و وارد آن شود ولي در داخل ليپوزوم با مانيتول و DSPG به عنوان انترپ كننده ها پيوند برقرار كرده و در داخل ليپوزوم بدام مي افتد، در نتيجه دارو قادر به خروج از ليپوزوم نيست، به همين دليل رهش دارو به آهستگي انجام مي شود. در واقع DSPG بدليل بار نت منفي با بورتزوميب كه در Ph=7 داراي بار نت مثبت است قادر به برقراري پيوند الكترواستاتيك بوده و در انترپ كردن دارو نقش موثري دارد، از طرفي خاصيت فيوزوژنيك داشته و باعث ادغام شدن ليپوزوم به غشاي سلول هدف شده ودر نتيجه منجر به انتقال دارو بدرون سلول و رهش آن در سيتوپلاسم سلول مي گردد . در اين مطالعه علاوه بر فرمولاسيونهاي مورد ادعا ، فرمولاسيون هاي ذكر شده در پتنت هاي قبلي مانند فرمولاسيون (HSPC-chol-mPEG ) نيز به عنوان معياري براي مقايسه ادعا تهيه شدند. مقايسه هم به صورت برون تن وهم به صورت درون تن انجام شد .نتايج به دست آمده نشان داد كه ميزان رهش دارو در فرمولاسيون هاي مورد ادعا نسبت به فرمولاسيون هاي قبلي مورد مقايسه كمتر بوده كه براي دليوري بورتزوميب به محوطه تومور مهم است .لازم به ذكر است كه تفاوت معني داري از نظر سميت سلولي، سايز تومور و بقا بين فرمولاسيون هاي مورد ادعا و فرمولاسيون هاي اشاره شده در اختراعات ديگر وجود داشت.

اختراع حاضر نانوليپوزوم هاي حاوي آلبومين و نشاندار شده با اكتيويته In-Oxine جهت تشخيص زودهنگام و تصويربرداري ديناميك طولاني مدت بافت تومور مي باشد كه مربوط به حوزه نيازهاي انساني زيربخش سلامتي و بهداشت مي باشد. اين روش اثرات قابل ملاحظه اي را در تشخيص زودهنگام و مطالعه تومور در طولاني مدت دارد كه باعث بررسي بهتر رفتار و فعاليت تومور مي شود و مطالعات داروهاي درمان سرطان و تعيين اثربخشي آنها را بر روي بافت تومور بهينه مي سازد.

يكي از علل شكست درمان سرطان تا كنون، مورد هدف قرار دادن سلول هاي توموري ميباشد چرا كه عامل اصلي رشد سلولهاي توموري و متاستاز وجود عروق وسيع و گسترده در محل تومور است لذا با هدف قرار دادن عروق بافت توموري، نه تنها سلولهاي توموري از بين ميروند بلكه متاستاز هم مهار ميشود. گالبانيك اسيد به علت اثرات فارماكولوژي متعدد خصوصا آنتي آنژيوژنز و آنتي توموري مورد توجه قرار گرفته ولي هيدروفوبسيته بسيار بالا اين تركيب فراهمي زيستي آن را محدود ميكند. ليپوزوم ها به عنوان حامل هاي غيرتوكسيك و زيست تجزبه پذير ميتواند در رسانش كافي اين دارو نقش موثري داشته باشد و موجب رسانش اختصاصي تر و بيشتر گالبانيك اسيد به عروق توموري شوند. اختراع حاضر فاكتورهاي مختلف اعم از ميزان سونيكاسيون، اكسترودر، فاصله زماني بين سونيكاسيون و اكسترودر، نسبت دارو به ليپيد و نوع ليپيدهاي بكار رفته در فرمولاسيون را به طور دقيق مورد بررسي قرار داده و بهترين و پايدارترين روش ساخت فرمولاسيون هاي ليپوزومي حاوي گالبانيك اسيد به صوت Passive و Active loading ارائه ميدهد. در اين اختراع در ساختار ليپوزوم از فسفوليپيد هاي HSPC ، DSPG، MPEG2000DSPE و كلسترول با نسبتهاي مولي مختلف استفاده شده است و با دو روش Passive (Thin film hydration يه همراه سونيكاسيون و اكستروژن) و Active (ريموت لودينگ به واسطه گرادياتت يوني كلسيم استات) گالبانيك اسيد لود ميشود. ليپوزوم هاي حاوي گالبانيك اسيد نه تنها يا هدف قرار دادن عروق توموري اثر آنتي آنژيوژنزي از خود نشان داده بلكه با هدف قرار دادن ماتريكس متالوپروتئينازها و مهار آنها سبب كاهش فشردگي ماتريكس خارج سلولي شده و بدين ترتيب نفوذ داروهاي ليپوزومال سايتوتوكسيك مورد تاييد FDA را به محوطه توموري افزايش داده و در نتيجه از رشد و متاستاز تومور جلوگيري بعمل مي آيد. بعلاوه در اين اختراع نانوليپوزوم هاي حاوي گالبانيك اسيد از سايز ذره اي كم، پتانسيل زتا و پايداري بسيار خوبي برخوردار بوده كه ميتواند سبب تداوم بيشتر اثرات درماني و فراهمي زيستي بهبود يافته اين دارو بينجامد. بدين ترتيب با تجمع چندين برابر فرمول هاي ليپوزومي اختراع شده نسبت به فرم آزاد گالبانيك اسيد و يا فرم غيرليپوزومال در عروق بافت توموري اثرات ضد توموري بهتر و كاراتري نشان داده شد.