در حال حاضر روش هاي درماني جديد براي پيوند بافت هاي آسيب ديده انساني در حوزه مهندسي بافت در دست مطالعه است. لازم به ذكر است كه داربست ها نقش مهمي در استراتژي هاي مهندسي بافت ايفا مي كنند. داربست هاي بيولوژيك كه شامل ماتريكس خارج سلولي هستند وسيعا در ترميم و بازسازي بافت ها به كار مي روند. در اين مطالعه ساخت يك داربست از بافت چربي بيمار (جهت كشت بعدي سلول هاي بنيادي خود بيمار بر آن و تمايز سلول هاي مذكور به بافت صدمه ديده مورد نظر) بررسي شده است. چربي حاصل از ماموپلاستي به طريقه ليپوساكشن بعد از هموژناسيون و سانتريفيوژ به چهار منطقه تقسيم مي شود (تصوير 1) براي ساخت داربست چربي قبل از اين از ناحيه ي دو فالكون استفاده شده است در حالي كه در طرح مورد مطالعه ما از رسوبات ناحيه ي چهار استفاده كرده ايم و نتيجه كار موفقيت آميز بوده است (تصاوير 2 و 3) ضمنا براي فيكس نمودن ساختمان شيميايي داربست قبلا از «گلوتارالدهيد» استفاده شده (داربست وسط در تصوير 2 و 3) ولي به دليل سميت زياد اين ماده شيميايي در بافت هاي انساني ما از cross linker ديگري به نام EDC استفاده نموديم كه نسبت به گلوتارالدهيد از سميت بسيار كمتري برخوردار است. (داربست هاي كناري در تصوير 2 و 3).