به مجموعه‌اي از مشتقات اكسيژن، شامل راديكال‌هاي اكسيژن و مشتقات غير راديكالي اكسيژنReactive Oxygen Species (ROS) گفته مي‌شود. به هم خوردن تعادل بين گونه‌هاي اكسيدان (تشكيلROS) و آنتي اكسيدان‌هاي دفاعي بدن به عنوان اكسيداتيو استرس تعريف مي‌شود كه سطح بالاي آن باعث ايجاد سميت سلولي، مهار تكثير سلولي و در نهايت مرگ سلولي مي‌گردد. بنابراين Oxidation therapy به عنوان يك درمان ضد توموري معرفي شده است. به منظور رسيدن به اين اثر درماني ضد توموري، دو استراتژي وجود دارد: افزايش آنزيم‌هاي توليد كننده ROS و مهار آنزيم‌ها و سيستم‌هاي آنتي اكسيدان. بر اساس استراتژي دوم، استفاده از زينك پروتوپورفيرين، مهار كننده قوي آنزيم آنتي اكسيدان هِم اكسيژناز به عنوان درمان سرطان معرفي گرديده است. از محدوديت هاي استفاده از تركيب زينك پروتوپورفيرين حلاليت كم آن در محيط آبي مي‌باشد. علاوه بر اين، رساندن هدفمند زينك پروتوپورفيرين به بافت‌هاي توموري ضروري و واجب مي‌باشد. تهيه نانو ذرات پليمري زيست تخريب‌پذير پلي (لاكتايد- گليكولايد) حاوي زينك پروتوپورفيرين مي تواند اثرات مهاري هِم اكسيژناز را در سلول‌هاي سرطاني هدفمند كند و به اين طريق باعث افزايش كارايي اين تركيب ضد سرطان و در عين حال باعث كاهش عوارض جانبي آن در سلول‌هاي سالم شود.

كارايي داروهاي ضدسرطان با توانايي آن‌ها در كاهش حجم يا حذف تومور و كم‌ترين آسيب به بافت‌هاي سالم بيمار، سنجيده مي‌شود. بنابراين استفاده از سيستم‌هاي نوين دارورساني توسط نانوذرات تهيه شده از داروهاي ضدسرطان در عين حال كه مي‌توانند مقدار قابل توجهي از دارو را در خود جاي دهند، رهش كنترل شده‌ي دارو در محل اثر موردنظر و كاهش عوارض جانبي را مي‌توانند به دنبال داشته باشند. تركيب ( SN38 (7ethyl–10–hydroxyl camptothecin متابوليت فعال داروي ضد سرطان ايرينتكان (irinotecan) داراي اثرات سايتوتوكسيسيتي 100 تا 1000 برابر بيشتر نسبت به ايرينتكان است. از محدوديت هاي استفاده از اين تركيب حلاليت كم آن در محيط آبي مي‌باشد. با تهيه‌ي نانوذرات پليمري، علاوه بر بهبود حلاليت و پايداري اين تركيب، مي‌توان درماني كارآمدتر همراه با كاهش عوارض جانبي را انتظار داشت. تهيه نانو ذرات پليمري زيست تخريب‌پذير حاوي SN38، نقش بسزايي در بهبود روند درمان بيماران مبتلا به سرطان كولوركتال خواهد داشت. در اين اختراع، به منظور بهينه‌سازي همزمان سايز و انباشت دارو در نانوذرات با روش modified emulsification evaporation از مطالعات Experimental Design استفاده گرديد. در گام اول، مطالعات screening توسط روش 2 level fractional factorial design و سپس مطالعات response surface توسط روش Central composite انجام شد.