در جداساز لرزه اي پيش تنيده هيدروليكي، با تغيير در هندسه جداسازهاي متداول الاستومري، ظرفيت باربري قائم افزايش يافته است. در هسته مركزي الاستومر، سيال تراكم ناپذير تحت فشار قرار دارد. با تغيير فشار سيال، نيروي پيش تنيدگي اعمال مي شود و از اين طريق ظرفيت باربري قائم افزايش مي يابد. حذف الاستومر در هسته مركزي و جايگزيني آن با سيال تراكم ناپذير، باعث كاهش سختي افقي و افزايش انعطاف پذيري جداساز مي شود. ايجاد انحنا در محيط پيراموني استوانه الاستومري، علاوه بر بهبود پايداري در تغييرشكل قائم، با كنترل تغييرشكل خمشي ناشي از فشار سيال تراكم ناپذير، موجب افزايش ظرفيت محوري جداساز مي شود. در هر مرحله از بارگذاري، با تغيير فشار سيال، تغيير طول محوري جداساز قابل كنترل است.