دستگاه خودتجويزي دارو محفظه‌اي استاندارد براي موش آزمايشگاهي است كه براي شبيه‌سازي مصرف تزريقي مواد اعتيادآور در انسان طراحي شده‌ است. اين دستگاه داراي دو بخش سخت افزار و نرم افزار است. در بخش سخت افزاري پنج سازه اتاقك، پمپ انفوزيون، توزيع كننده غذا، استيمولاتور، و كنترل كننده (interface) قرار دارند. بخش نرم افزار كار كنترل بخشهاي سخت افزاري و نيز ثبت رويدادها را به صورت خودكار انجام مي‌دهد. اتاقك داراي سه كليد است كه هر يك را مي‌توان به يكي از افكتورها اختصاص داد. براي اين كار در نرم افزار دستگاه چنين تعريف مي‌كنيم كه فشرده شدن يك كليد توسط حيوان پمپ انفوزيون را به كار اندازد، يك كليد غذا دهنده را به كار اندازد و كليد سوم كار خاصي انجام ندهد تا بتوان ميزان فعاليت حركتي كلي حيوان را با آن اندازه گرفت. در بالاي هر كليد يك لامپ نشانه وجود دارد كه در صورت برنامه دهي در نرم افزار با هر بار فشار دادن آن كليد توسط حيوان روشن مي‌شود و اين سيگنال را به حيوان مي‌دهد كه دارو در حال تزريق است يا اينكه ترافل در كاسه واريز شده است. به اين ترتيب در بلند مدت حيوان ياد مي‌گيرد كه اگر تمايل به تزريق دارو دارد بايد كدام كليد را بزند و اگر تمايل به خوردن ترافل دارد كدام كليد را. و اينگونه حالت اعتياد به مواد يا خوراكي و نيز برهمكنش آنها و مكانيسمهاي عصبي همراه با آنها قابل بررسي مي‌شود.