با توجه به اهميت ايجاد كلوني هاي سلولي براي به كار گيري آنها در مهندسي بافت و تلاش براي مهار شدن سلول هاي سرطاني (حوزه نانوپزشكي)، به بررسي عملكرد سلول هاي نرمال و سرطاني بر روي نانوساختارهايي كه به روش تبخير فيزيكي با استفاده از تفنگ الكتروني در شرايط خلاء توليد شده اند، پرداخته شده است. اين نانوساختارها داراي ويژگي هاي آبدوستي و آبگريزي متفاوت، با زاويه هاي تماسي مختلف هستند. ويژگي ترشوندگي اين سطوح، با روشي سريع، ارزان و خاص انجام مي شود و باعث ويژگي منحصر به فرد آنها در استفاده هاي پزشكي شد كه در اين كار بررسي گرديد. مطالعه و بررسي اندازه و تغيير شكل سلول ها، همچنين نسبت مرگ و مير سلولي روي سطح هاي مختلف نشان داد كه نانوساختارهاي آبدوست تكثير و رشد هر دو نوع سلول را در پي دارند، در حالي كه سطح نانوساختارهاي آبگريز از تكثير سلول ها و گستردگي آنها جلوگيري كرده و سلول ها با حفظ شكل خود دچار مرگ سلولي يا آپاپتوز شده و عملكردشان مختل مي شود. مورفولوژي خاص اين نانوساختارهاي آبدوست، ارسال سيگنال هاي تكثير براي اهداف مهندسي بافت و براي نانوساختارهاي آبگريز، ارسال سيگنال آپاپتوز براي مهار سلول هاي سرطاني را ممكن مي سازد.