دستگاه گشاد كننده عروقي امكان دسترسي وريدي براي انجام نمونه گيري خون و همچنين تجويز مايعات، داروها، تغذيه تزريقي، انفوزيون داروها و ترانسفوزيون خون و فرآورده هاي آن را فراهم مي آورد. در برخي از بيماران، بخصوص بيماران چاق، سالمندان، مبتلايان به بيماري هاي مزمن مانند ديابت، دسترسي به وريدهاي محيطي بسيار سخت است. به طور كلي، دستگاه گشاد كننده عروقي از يك محفظه استوانه اي شفاف و يك قطعه الاستيك قيفي شكل و همچنين 6 عدد لامپ مادون قرمز تشكيل شده است كه ابتدا لامپ هاي مادون قرمز موجب گرم شدن پوست و افزايش خونرساني سطحي پوستي مي شوند و سپس با اتصال دستگاه گشاد كننده عروقي به دستگاه ساكشن ديواري، فشار منفي در محفظه ي شيشه اي ايجاد شده و وريدهاي اندام فوقاني را گشاد مي كند. دستگاه گشاد كننده وريدي به منظور آسان نمودن رگ گيري در افرادي كه اين پروسيجر در آن ها به سختي انجام مي شود، قابل استفاده است. دستگاه گشاد كننده ي عروقي با اعمال فشار منفي بر روي اندام فوقاني كه پزشك و پرستار قصد رگ گيري بر روي آن را دارند، و همچنين گرم كردن آن عضو، وريدهاي اندام فوقانيِ مورد نظر را برجسته تر و گشادتر نموده و مي تواند به كادر مراقبت و درمان در انجام اين پروسجر مهم كمك كند.

تروما علت اصلي مرگ و مير در افراد زير 45 سال است. اما با ارائه مناسب درمان پيش بيمارستاني ميتوان 25 درصد از اين مرگ‌ها كاهش داد و باتوجه به مرگ و مير هايي كه ناشي از خونريزي براي افراد اتفاق مي افتد استفاده از تورنيكه مي تواند مرگ ناشي از خونريزي را به مقدار قابل توجه اي كاهش دهد. تورنيكه هايي كه در حال حاضر از آن استفاده مي شود تورنيكه هاي في البداهه (با استفاده از يك باند سه گوش و يا حتي يك روسري تهيه مي شوند ) و يا تورنيكه هاي تجاري با اعمال فشار بر محيط اندام باعث كنترل خونريزي مي شوند. اين در حالي است كه در موارد خونريزي اندام هاي فوقاني (بازو، ساعد و دست) مي توان با فشار مستقيم و نقطه اي (به جاي اعمال فشار شديد بر روي دور تا دور اندام) بر روي شريان بازويي (براكيال) خونريزي را كنترل نمود. همين روش در خونريزي هاي قسمت ديستال اندام تحتاني (ساق پا و پا ) نيز قابل اجرا است چرا كه در اين موارد نيز مي توان با فشار بر شريان پشت زانويي (پوپليته آل)، خونريزي را كنترل نمود. هدف از اختراع تورنيكه آرتريوپرس، كنترل خونريزي اندام ها با اعمال فشار مستقيم و نقطه اي بر روي شريان است تا به جاي فشردن شديد دور تا دور محيط اندام مبتلا، فشار به صورت هدفمند و بيشتر بر روي شريان آن اندام وارد شود تا با اعمال فشار كمتر بر بافت، خونريزي سريع تر كنترل گردد