آسيب هايي كه به عضلات و مفاصل ورزشكاران وارد مي شود، همواره از دغدغه هاي متخصصين تربيت بدني و علوم ورزشي مي باشد. در بسياري از ورزش ها اعمال نيروي ناگهاني و ضربات زياد به بدن عموما باعث ايجاد انواع آسيب ميشود. استفاده از تجهيزات حفاظتي و ايمني در ورزش هاي مختلف مي تواند از ايجاد آسيب جلوگيري نمايد. يكي از تجهيزاتي كه بيشترين ميزان استفاده را در بين فوتباليست ها دارد ساق بند است كه عمدتا با هدف جلوگيري از اتقال ضربه به ساق ارائه مي شوند. با وجود پوشيدن ساق بند،امكان تورم و التهاب ناشي از ضربات همواره وجود داشته كه باعث مي شود از تكنيك هاي سردسازي نظير گذاشتن كيسه يخ يا اسپري هاي سردكننده استفاده گردد. اما سردسازي بايد در كمترين زمان ممكن بعد از ورود ضربه به موضع باشد. در حالي كه به دلايل مختلف مانند عدم توقف بازي توسط داور يا بازيكنان بين زمان ورود ضربه و سردسازي فاصله مي افتد و اين فاصله موجب عدم تاثير اين روند بر گسترش آسيب مي شود. نكته ديگر در اين زمينه اين است كه گاهي ورزشكاران به حدي درگير بازي خود هستند كه اهميتي به نيروهاي وارده نمي دهند و همين امر باعث مي شود بعد از بازي و گذشت زمان و به اصلاح سرد شدن بدن متوجه بروز آسيب و گسترش آن شوند. لذا هدف از اين اختراع طراحي يك ساق بند ورزشي با قابليت خنك سازي موضعي مي باشد بطوريكه پس از اعمال ضربه به طور خودكار، فعال شده و طي يك واكنش گرماگير، موضع موردنظر را خنك مي نمايد