بيماري ليشمانيوز نوعي عفونت انگلي بين انسان و حيوان است و يكي از بيماري هاي شايع در ايران و بسياري از كشورهاي جهان به شمار مي آيد، كه هنوز راه درمان قطعي و يا واكسن مؤثري براي آن شناخته نشده است. يكي از دلايل عدم موفقيت در اين زمينه فقدان يك آزمون حساس و دقيق براي شناسايي انگل در درون سلول يا جيوان مورد مطالعه است. امروزه با استفاده از تكنولو‍ژي ترانس فكشن و به كمك ژنهاي گزارشگر مي توان به شيوه هاي سريع، حساس و مؤثر براي بررسي اثر تركيبات ضد ليشمانيايي و يافتن داروهاي جديد و مطالعات آنها دست يافت. با الحاق ژنهاي EGFP-LUC در لوكوس 18SrRNA ژنوم انگل ليشمانيا ماژور، انگلهاي توليد شده اند كه فنوتيپ قابل اندازه گيري فلورسنت و لومينوسنت توليد مي كنند. به كمك اين انگلها مي توان سير عفونت در موش را رديابي و حيات و بار انگلي در درون سلول يا بافت را تخمين زد