با توجه به شرايط زمين شناسي متفاوتي كه در طبيعت وجود دارد، روش هاي مختلفي براي حفاري تونل تاكنون ابداع شده و توسعه يافته اند كه به دو دسته كلي روش هاي مكانيزه و روش هاي كلاسيك تقسيم مي شوند. تكنيك هاي مختلفي براي انتخاب روش هاي حفاري تونل وجود دارد كه يكي از جديدترين روش هاي انتخاب تكنيك تونل زني، روش امتيازدهي قابليت حفاري توده سنگ (Rock Mass Excavability RME) است كه در سال 2006 توسط پرفسور بنياويسكي (Bieniawski) از كشور امريكا ارائه شده است. عليرغم استفاده گسترده از چنين سيستم هاي رده بندي توده سنگ به هنگام كاربرد عملي معايبي دارند. مهمترين معايب آن ها، عدم قطعيت پارامترهاي ورودي و عدم وجود مرزهاي دقيق بين كلاس هاي مجاور مي باشد كه استفاده عملي از آن ها را با مشكل مواجه ساخته است. به منظور غلبه بر پيچيدگي ها و حذف معايب سيستم هاي طبقه بندي موجود ، تكنيكي ارائه شده است كه در آن با استفاده از انديس قابليت حفاري توده سنگ و براساس سيستم استنتاج فازي ممداني (Mamdani) تمامي مشكلات فوق را رفع مي شود و مي توان با اطمينان بالا براي انتخاب روش تونل زني استفاده شود. هم چنين از اين مدل مي توان براي پيش بيني نرخ پيشروي ماشين تونل زني تمام مقطع استفاده شود. لازم به ذكر مي باشد كه برنامه مدل فازي در نرم افزار MATLAB نوشته شده است و در اين نرم افزار قابل اجرا مي باشد. به منظور ارزيابي قابليت اطمينان مدل فازي ساخته شده انتخاب روش تونل زني در دور پروژه تونل انتقال آب كشور (تونل كرج - تهران و تونل نوسود) با استفاده از مدل فازي مورد بررسي قرار گرفته است.