اهدافي كه براي طرح موضوع اختراع در نظر گرفته شده اند از اينقرار مي باشند: 1. با بهره گيري از گرما تلف شده از دودكش بخاري نيز مي توان برق توليد نمود. 2. راهكار پيشنهادي براي استخراج الكتريسيته از گرما بكارگيري مبدلهاي ترموالكتريك مي باشد. از جمله مزيتهاي اين راه حل عدم نياز به اجزاي متحرك مكانيكي مي باشد كه علاوه بر بي صدا بودن اطمينان به كاركرد تجهيزات بكار رفته را افزايش مي دهد و همچنين عمر مفيد بالاي 10 سال را براي مولد تضمين مي كند. 3. حداكثر توان الكتريكي مبدلهاي نصب شده 280 وات مي باشد با ذخيره الكتريسيته توليد شده در باتريهايي كه به همين منظور پيش بيني شده اند مي توان نيازهاي ضروري مصرف كنندگان را برآورد. 4. امكان استخراج حداكثري انرژي الكتريكي از گرماي جذب شده از دودكش بخاري تا توان گرمايي 20 كيلووات را دارا مي باشد. 5. آبي كه براي خنك كردن مولدهاي ترموالكتريك مصرف مي گردد به عنوان آب داغ براي مصارف بهداشتي در مخازن عايق بندي شده ذخيره مي گردد. 6. تنوع اجزا در سيستم مذكور پايين بوده و بگونه اي طراحي گردد كه براحتي قابل تعمير و نگهداري باشد.

به دليل حجم زياد غبار حاصل از سيستم پخت كارخانجات سيمان، دستيابي به كاربردهايي مفيد و اقتصادي كه از جهت محيط زيستي بتوان از آلايندگي آن‏ها به هنگام رهاسازي در محيط كم كرد، اهميت به سزايي دارد. يكي از كاربردهاي غبار كوره سيمان كه اخيراً مورد توجه محققين بوده است استفاده از آن به عنوان جاذب فلزات سنگين است. غبار كوره سيمان به دليل محتوي قليايي بالايي كه دارد در تصفيه پساب‏هاي اسيدي بسيار مفيد است. برخلاف سيمان پورتلند كه تركيب و ويژگي‏هاي مشخصي دارد، غبار كوره سيمان حاصل از كارخانه‏هاي مختلف داراي تفاوت‏هاي بسياري مي‏باشند؛ از اين رو در اين كار ابتدا به شناخت ويژگي‏هاي فيزيكي، شيميايي و مينرالي مواد پرداخته شد. پس از دستيابي به شناخت كامل با روش طراحي آزمايش تركيب‏هايي مشخص شده و به روش اكستروژن آكنه‏هايي به شكل حلقه‏هاي راشينگ ساخته شد.