خلاصه‌اي از توصيف اختراع؛ پسته (Pistacia vera) يكي از مهم¬ترين محصولات باغي جهان است. در بين كشورهاي توليد كننده اين محصول، ايران بيشترين سطح زير كشت اين محصول را به خود اختصاص داده است. در سال هاي اخير خشكي و شوري مفرط ناشي از تغييرات اقليم علاوه بر از بين بردن جنگل¬هاي وحشي اين گونه گياهي، توليد و صادرات اين محصول استراتژيك را به چالش كشيده است. در چنين شرايطي حفاظت و تكثير ژنوتيپ¬هاي موجود و مقاوم به شرايط سخت از اهميت ويژه¬اي برخوردار است. امروزه ريزازديادي يكي از درآمدزاترين تكنيك¬هاي حوزه زيست فناوري گياهي مي¬باشد و بسياري از گياهان برگزيده را با استفاده از اين تكنيك تكثير مي¬كنند. در ميان روش¬هاي ريزازديادي جنين¬زايي غيرجنسي از اهميت ويژه¬اي برخوردار است. از مزاياي جنين¬زايي غيرجنسي مي¬توان تكثير انبوه گونه¬هاي گياهي، توليد همزمان ريشه و ساقه و كاهش هزينه¬هاي ريزازديادي ، توليد گياهان دابل هاپلوئيد، توليد بذر مصنوعي، حفاظت از ژرم پلاسم¬ها و انجماد فراسرد را نام برد. در اين فرآيند ما با كشت جنين¬هاي نابالغ زيگوتي بر روي محيط كشت MS2/1 به همراه L-گلوتامين، در ليتر كازئين هيدروليزات و مقدار 01/0 ميلي¬گرم در ليتر از يكي از هورمون¬هاي NAA، IBA و 2,4-D موفق به توليد جنين¬هاي رويشي در گياه پسته شديم. از اين پروتوكل مي¬توان علاوه بر تكثير پسته ايراني در برنامه¬هاي اصلاحي پسته نيز استفاده كرد.

بيان بيش از حد مولكول¬هاي VEGF و PLGF در نورگ¬زايي پاتولوژيك بسياري از بيماري¬ها نظير تحليل ماكولاي وابسته به سن (AMD) و سرطان نقش كليدي ايفا مي¬نمايد. بنابراين بسياري از داروهاي در دسترس براي درمان بيماري‌هاي مرتبط با آنژيوژنز، بر پايه مكانيسم مهار اين دو مولكول (به خصوص VEGF) مي¬باشند. با اين وجود تجربه باليني نشان مي-دهد كه كارآرايي چنين درمان¬هايي بواسطه¬ي دور زدن روند ايجاد آنژيوژنز به مسير پيام¬رساني ديگر، منجر به شكل¬گيري مكانيسم¬هايي جهت مقاومت مي‌گردد. مكانيسم ايجاد كننده مقاومت نسبت به مهار VEGF، افزايش ANG-2 و PlGFمي-باشد. نكته ديگر اين كه درمان‌هاي مبتني بر ضد VEGF نيز افزايش ANG-2 و PlGF را به دنبال دارد. اين فناوري طراحي و ساخت يك مولكول سه¬گانه جديد مبتني بر sFLT01 است كه متشكل از بخش¬هاي مهم گيرنده مولكول‌هاي VEGF و PLGF و تركيب آن¬ها با قطعات متغير تك‌رشته‌اي (scFV) از آنتي¬بادي مرتبط با ANG2 است بطوريكه بتواند با اتصال همزمان به اين سه مولكول، مانند يك آنتي‌بادي تتراوالانت عمل نموده و آنها را خنثي نمايد. اين مولكول نه تنها منجر به تاثيرگذاري بيشتر در مهار فرم بيماري‌زاي رگ‌زايي شده بلكه از شكل¬گيري مقاومت نسبت به آن نيز جلوگيري مي‌نمايد. دليل اين امر مهار همزمان دو مسير مهم دخيل در فرايند رگ¬زايي مي¬باشد.

در اين اختراع يك نانوسامانه مبتني بر نانوذرات سيليكاي متخلخل كه با دو عامل ضد ميكروبي بارگذاري شدند، تهيه شده و فعاليت ضدميكروبي نانوسامانه هاي به دست آمده ارزيابي شد. بيشترين ميزان ظرفيت بارگذاري براي ونكومايسين (6/53 ميكروگرم) و براي ليزوزيم (3 /883 ميكروگرم ) به ازاي 1 ميلي-گرم نانوذرات به دست آمد. حداقل غلظت بازدارندگي (MIC) در برابر استافيلوكوكوس اورئوس براي ليزوزيم و ونكومايسين آزاد در تركيب (به ترتيب 675/0 ميلي گرم بر ميلي ليتر و 562/1 ميكروگرم بر ميلي ليتر)، در مقايسه با حالت آزاد تنها (ليزوزيم 7/2 ميلي گرم بر ميلي ليتر و ونكومايسين 25/6 ميكروگرم بر ميلي ليتر) بيش از 75% كمتر است. مقدار MIC براي ليزوزيم بارگذاري شده و ونكومايسين بارگذاري شده به صورت تركيبي (ليزوزيم 168/0 ميلي گرم بر ميلي ليتر و ونكومايسين 781/0 ميكروگرم بر ميلي ليتر) در مقايسه با مقدار MIC براي حالت بارگذاري شده از هر كدام به تنهايي (ليزوزيم 675/0ميلي گرم بر ميلي ليتر و ونكومايسين 125/3 ميكروگرم بر ميلي ليتر) به ترتيب در حدود 68% و 75% كاهش نشان داد. در مورد نمونه هاي هم بارگذاري شده نتايج مشابهي به دست آمد. بررسي شاخص غلظت بازدارندگي سهمي (FICI) نشان داد كه برهم كنش ضدميكروبي ونكومايسين و ليزوزيم در سامانه¬هاي تهيه شده از نوع هم افزايي است.

خلاصه اختراع ليپازها (EC 3.1.1.3) آنزيم‌هايي هستند كه درشرايط فيزيولوژي پيوند استري را در تري‌آسيل‌گليسريدها هيدروليز مي‌كنند و اسيدهاي چرب آزاد، دي‌گليسريد، مونوگليسريد و گليسرول توليد مي‌كنند. با اين حال فعاليت آنها محدود به تري‌آسيل‌گليسريدها نيست. كشور ما همه آنزيم مورد نياز براي صنايع شوينده را از طريق واردات تأمين مي‌كند كه براي برون رفت از اين معضل بايد طيف مطالعات بر روي آنزيم‌هاي صنعتي گسترده‌تر شود و وارد فاز صنعتي توليد آنها شد. ليپاز مورد نظر ما به دليل داشتن فعاليت در دماي بالا و پايداري قليايي، مي‌تواند در صنايع شوينده و چرم سازي مورد استفاده قرار گيرد. اين ليپاز متعلق به سويه ترموفيل بومي Cohnella A01 مي‌باشد. اين باكتري از استخرهاي آب گرم استخراج شده است. ژن اين ليپاز در حامل باكتريايي كلون شد و بعد از بيان شدن پروتئين مورد نظر و خالص سازي آن، مورد بررسي قرار گرفت. اين ژن داراي 807 نوكلئوتيد معادل 268 اسيدآمينه مي‌باشد و پروتئين آن 5/29 كيلودالتون وزن دارد كه طبق نرم افزارهاي پيش بيني ساختار، ساختار آن كروي مي‌باشد و سه اسيدآمينه سرين، هيستيدين و آسپارتيك اسيد جايگاه فعال آنزيم را تشكيل داده‌اند. فعاليت آنزيم با پارا نيتروفنيل پالميتات اندازه‌گيري شد كه بيش‌ترين فعاليت آنزيم در محدوده دمايي 60 تا 70 درجه سانتيگراد و محدوده pH 7-10 مي‌باشد. اين آنزيم در حضور اكثر دترجنت‌ها، حلال‌هاي آلي و يون‌هاي فلزي از فعاليت بالايي برخوردار مي‌باشد.

اين نوآوري براساس ساخت يك كرم حاوي مولكولهاي هورمون رشد است كه در نانوليپوزم ها انكپسوله شده اند. كرم ساخته شده توانايي بهبود شرايط پوست را داشته و هورمون رشد درون ليپوزمها پس از عبور از پوست باعث تزايد سلولهاي بنيادي در لايه ايپدرم و افزايش قطر اين لايه مي شوند. از طرفي با توجه به قرار گرفتن در سلولهاي فوليكولي مو قادر به تقويت و افزايش سرعت رشد اين فوليكولها هستند. مزيت فرمول كرمي مورد استفاده در اين ابداع، كارايي بالاي انكپسوله كردن نانو ليپوزم ها، يكنواختي خوب و پايداري مناسب است. Human growth hormone nano delivery system for skin care products

اانجماد رويان كه با هدف حفظ و ذخيره¬ي طولاني¬مدت اين ذخاير ژنتيكي به كار مي¬رود، به منظور موفقيت، مي¬بايست از اصول كليدي و مهمي تبعيت نمايد. اصلي¬ترين اين موارد، قابليت حفظ بقاي رويان در شرايطي است كه هيچگونه فعاليت بيولوژيكي رخ نداده و رويان پس از گذشت مدت زمان نامعلوم قادر به ادامه¬ي حيات باشد. دستيابي به اين مهم از لحاظ تئوري با ذخيره¬ي رويان در دماي نيتروژن مايع (C 196ᵒ -) ميسر مي¬شود. هرچند سرمادهي و بالعكس، گرمادهي و هم¬چنين حذف آب درون و بين ¬سلولي (به منظور جلوگيري از تشكيل كريستال¬ يخ) رويان اموري چالش برانگيز بوده¬اند كه سالهاست محققين اين حوزه¬ را به تحقيق و سعي و خطا در روش¬هاي گوناگون واداشته¬اند. يكي از ملزومات انجماد رويان، استفاده از مواد سرمامحافظ در محلول¬هاي انجمادي با هدف آبگيري از رويان است. اما آنچه كه موفقيت اين فرايند را تضمين مي¬نمايد تنها حضور مواد سرمامحافظ نيست، بلكه استفاده¬ي مناسب تركيبي از انواع نفوذپذير و نفوذناپذير، در غلظت¬هاي بهينه از عوامل تاثيرگذار مي-باشند. شايان ذكر است اعمال غلظت¬هاي بهينه¬اي از انواع مواد سرمحافظ بايد به گونه¬اي صورت پذيرد كه از شوك اسمزي ممانعت به عمل آيد. به بيان ديگر، اگر رويان مستقيما از محلولي با شرايط فيزيولوژيك به محلولي با غلظت¬هاي نهايي مواد سرمامحافظ (محلول هايپرتونيك) منتقل شود، دچار شوك شديد اسمزي شده كه آسيب به غشاهاي سلولي و بسياري از اندامك-هاي حياتي سلول را در پي خواهد داشت. بنابراين، پژوهشگران طي تحقيقات گسترده و بررسي روش¬هاي گوناگون به پروتكل-هايي دست يافتند كه در آن¬ها غلظت مواد سرمامحافظ به طور پلكاني، طي دو الي چند مرحله افزايش مي¬يابد؛ به گونه¬اي كه در ابتدا رويان در معرض غلظت كمي از مواد سرمامحافظ نفوذپذير قرار مي¬گيرد و در مرحله يا مراحل بعدي اين غلظت¬ها افزايش مي¬يابند و در نهايت، در مرحله¬ي آخر، محلولي حاوي مواد سرمامحافظ نفوذپذير و ماده¬ي سرمامحافظ نفوذناپذير (عموما ساكارز) به منظور آبگيري نهايي استفاده مي¬شود. اگرچه اين روش زنده¬ماني رويان¬ها را پس از انجماد و ذوب به طور چشمگيري افزايش داده است اما آسيب¬هاي مولكولي ناشي از قرارگيري ناگهاني رويان¬ها در معرض غلظت بالاتر مواد سرمامحافظ، طي هر مرحله نسبت به مرحله¬ي پيشين، امري اجتناب¬ناپذير است. با وجود اينكه به كارگيري روش پلكاني افز

بيماريهاي دژنراتيو شبكيه سلول هاي فتورسپتوري آسيب مي بينند. يكي از اين راهكارهاي درماني براي اين بيماري ها ژن درماني توسط علم اپتوژنتيك Optogenetics است كه هدف آن طراحي ژن كد كننده ي پروتئين حساس به نوري است كه بتواند به عنوان جايگزين گيرنده هاي نور در سلول هاي خاصي از شبكيه استفاده شود. اين راهكار درماني بينايي با عمر طولاني و قدرت وضوح بالا در تمام ميدان ديد ايجاد مي كند. اين تكنولوژي نيازمند اپسين ها است كه بعد از دريافت طول موج خاصي بتوانند سيگنال بينايي را در سلول هاي خاصي از شبكيه به راه اندازد. در اين مطالعه ما تصميم به طراحي، ساخت و بررسي عملكرد كايمر Engineered Red Opto- mGluR6 كه در قسمت خارجي از دومين حساس به نور ملانوپسين جهش يافته ي گيرنده ي طول موج قرمز و در قسمت داخل سلولي از دومين داخل سلولي mGluR6 موشي مشتق شده است. اين سازه با طول موج بلند فعاليت مي كند و بنابراين اشكال سازه ي opto-mGluR6 كه با طول موج كوتاه فعال مي شود را ندارد چون طول موج كوتاه به وسيله ي هموگلوبين، ميوگلوبين و ليپيد ها جذب مي شود و آسيب، التهاب و تهاجم را در سلول هاي گيرنده ي نور و سلول هاي اپيتليالي رنگدانه دار شبكيه القا مي كند

زراعت مولكولي داراي پتانسيل بالايي در توليد نامحدود واكسن‌ها، آنتي‌بادي‌ها، پروتئين‌هاي دارويي و آنزيم‌ها مي‌باشد. تحقيقات نشان داده كه واكسن‌ها و پروتئين‌هاي نوتركيب توليد شده بر پايه گياه عموماً به‌عنوان تركيبات كم خطر و معقول از نظر هزينه در نظر گرفته مي‌شوند، ولي نمونه‌هاي موفق تجاري توليد در گياهان بسيار اندك است. يكي از دلايل اين عدم موفقيت، بيان پايين ژن خارجي و مشكلات موجود در دستورزي ژنتيكي گياه هدف مي‌باشد. جهت توليد مناسب پروتئين‌هاي خارجي در سيستم‌هاي گياهي، اولين قدم انتخاب گياه متناسب با هدف، انتخاب پيشبر مناسب، ساخت و طراحي صحيح سازۀ ژني مناسب آن گياه و در نهايت روش صحيح انتقال ژن است. غلات از جمله گياه ذرت براي اين منظور ابزار مناسبي هستند، زيرا دانه‌هاي غلات محتواي آب اندكي است و به طور طبيعي قادرند پروتئين‌هاي توليدي را براي دوره‌هاي طولاني بدون فساد و مناسب براي مصارف تجاري نگهداري كنند. از اين رو، هدف از اين تحقيق بررسي و تاييد فرآيند بيان يك مجموعه ژني در گياه ذرت است. اين سازه ژني شامل يك پيشبر مناسب مانند يوبيكوئيتين-1 ذرت بوده كه يك پيشبر دائمي است و منجر به سطح مناسبي از بيان در بافت برگ و بذر مي‌گردد. با بهينه سازي سازه ژني هدف بر اساس ترجيح كدوني گياه ذرت و انتقال آن به بذر گياه ذرت به روش امواج فراصوت با استفاده از نانوذرات سليكا مزومتخلخل، مي‌توان به هدف توليد هر نوع پروتئين نوتركيب در گياه ذرت رسيد. در ادامه حضور ژن مورد نظر در گياهان ذرت تراريخته كه در محيط حاوي علفكش (به عنوان ماده گزينشگر) رشد كرده بودند، با روش مولكولي PCR، روش فيزيولوژيكي و وسترن بلات با آنتي‌بادي‌هاي اختصاصي تاييد گرديد. ميزان بيان در بذر و برگ گياه ذرت نيز با استفاده از روش الايزا تعيين شد كه بيانگر كارايي بالاي استفاده از بذر گياه ذرت براي توليد پروتئين‌هاي نوتركيب مي‌باشد.