اُرتز پيشنهادي در اين تحقيق به گونه اي طراحي ميشود كه كمترين تماس را در حين توانبخشي با پاي بيمار داشته باشد. به عبارتي از مزاياي طراحي اين سيستم اتصال خارجي آن در يك نقطه ازپا ميباشد كه از سازگاري بيشتري با حركات مفاصل ران و زانوي بيمار برخوردار است و ممانعتي براي حركت آزاد مفاصل ايجاد نميكند. دستگاه طراحي شده يك دستگاه فعال يك درجه آزادي است. مدل پيشنهادي مبتني بر ساختار يك مكانيزم چهارميله اي است. در اين طرح لينك ها قابليت تغيير طول دارند. طراحي ارتز براي موقعيتي است كه بيمار روي تخت دراز كشيده و در حالت بي حركت ميباشد.