نظر به اينكه در روشهاي قبلي از كوره هاي گرمكن استفاده ميشد و اين عمل باعث دفرمه شدن سطوح تانكرها و درنتيجه فرسوده شدن آنها ميگرديد كه اين امر در مراحل تخليه و بارگيري خالي از اشكال نبود ، لذا اعمال اين روش نوين نه تنها اين اشكال را برطرف ميساخت بلكه راهگشاي بسياري از صرفه جوئيها كه در نهايت مقرون به صرفه تر بودن امربارگيري و تخلية مادة قيرمذاب بوده است . ضمنا اين روش جديد قابل اعمال در جابجائي مواد سيال ديگري كه نياز به جابجائي در حالت مذاب باشند - مانند روغن و ديگر سيالات ميباشد. در تانكرهاي مرسوم اشكالات مختلفي به شرح زير مشاهده شده است : • اتلاف زمان به دلايل گرم نمودن مجدد تانكرهاي حامل قيروكمبود سوخت گازوييل در بنادر و ترافيك سنگين جهت سوختگيري • اتلاف انرژي فسيلي قابل توجه با انرژي الكتريكي) به منظور گرم نمودن مجدد تانكر جهت تخليه براي مثال ۷۰۰ الي ۱۰۰۰ ليتر گازوييل براي ۲۲ تن . • آلودگي هوا در اثر مصرف بي رويه انرژي فسيلي ( گازوييل ). • هدر رفتن مقداري از اين ماده بعلت حرارت گيري دوباره وتبديل شدن به كك ودر نتيجه كاهش كمي و كيفي قيرتخليه شده . و بالا رفتن هزينه ها بنا به علل اشاره شده بالا .

عنوان اين اختراع شامل "توليد پودر نانوكامپوزيت Al-Fe/TiB2 به روش آلياژسازي مكانيكي و عمليات حرارتي\\\\" مي‏باشد و طبق طبقه¬بندي بين المللي اختراعات، زمينه فني در بخش ج، زير بخش متالورژي قرار مي¬گيرد. در سالهاي اخير آلومينيوم و آلياژهاي آن به دليل داشتن خواصي مانند چگالي پايين، استحكام و مدول ويژه بالا و مقاومت به خستگي و خزش كاربرد زيادي در صنايع هوا- فضا، خودرو سازي و حمل و نقل به خود اختصاص داده¬اند. با اين وجود، آلومينيوم و آلياژهاي آن از خواص نامطلوبي نظير سختي و مقاومت به سايش پايين نيز برخور دارند. همچنين به دليل افت خواص مكانيكي آلومينيوم و آلياژهاي آن در دماي بالا، استفاده از اين مواد در دماي بالا با محدوديت¬هايي همراه است. در سالهاي اخير، تقويت كننده¬هاي دي بورايد تيتانيم (TiB2) به دليل داشتن خواصي نظير سختي و نقطه ذوب بالا، چگالي پايين، رسانايي الكتريكي بالا، مقاومت به شوك حرارتي خوب، خنثي بودن از نظر شيميايي، مقاومت به سايش و خوردگي عالي و مدول بالا در ساخت نانوكامپوزيتهاي ذره¬اي با زمينه آلومينيوم مورد استفاده قرار گرفته¬اند. در اين اختراع براي اولين بار با استفاده از مخلوط پودرهاي آلومينيوم، فروتيتانيم و اكسيد بور نانوكامپوزيت Al-Fe/TiB2درجا توسط آلياژسازي مكانيكي و سپس عمليات حرارتي تحت اتمسفر آرگون توليد شده است. از جمله ويژگي¬هاي اين روش كاربرد مواد اوليه ارزان مي¬باشد به گونه¬اي كه هزينه سنتز اين نانوكامپوزيت در مقايسه با ساير روشهاي موجود بسيار ارزانتر است. در اين فرآيند، عمليات آلياژسازي مكانيكي در آسياب سايشي تنها منجر به ريزشدن، فعال شدن و توزيع يكنواخت ذرات مي¬شود. همچنين، انجام فرآيند عمليات آلياژسازي باعث افزايش پارامتر شبكه آلومينيوم به دليل انحلال اتم¬هاي تيتانيم و آهن در شبكه آلومينيوم شده است. پس از آلياژسازي مكانيكي به منظور تشكيل فازهاي تقويت كننده عمليات حرارتي در دماي 700 درجه سانتي گراد بر روي نمونه¬ها انجام شده است. نتايج نشان مي¬دهد كه علاوه بر فاز تقويت كننده TiB2 دو فاز Al2O3 و Al13Fe4 نيز تشكيل مي¬گردد. به علاوه ساختار محصول نهايي ريز و از نظر توزيع فاز TiB2 كاملا يكنواخت مي¬باشد.

عنوان اين اختراع شامل " ساخت قطعه نانوكامپوزيتي Al-Fe/TiB2 توسط فرايند آلياژسازي مكانيكي و پرس داغ " مي‏باشد و طبق طبقه¬بندي بين المللي اختراعات، زمينه فني در بخش ج، زير بخش متالورژي قرار مي¬گيرد. كامپوزيتهاي زمينه آلومينيومي در صنايع هوا – فضا، اتومبيل و حمل و نقل به علت مدول و استحكام ويژه بالا و مقاومت به خستگي و خزش، كاربرد¬هاي بسيار زيادي دارند. مواد سراميكي متداولي به عنوان تقويت كننده در آلياژهاي Al بكار مي¬رود كه شامل: كاربيدها، بوريدها، نيتريدها و اكسيدها مي باشند. در بين اين ذرات تقويت كننده در سالهاي اخير TiB2به دليل داشتن ويژگي¬هايي مانند سختي بالا، چگالي پايين، مقاومت به شوك حرارتي خوب، خنثي بودن از نظر شيميايي، مقاومت به سايش و خوردگي عالي و مدول بالا كانديداي مناسبي براي استفاده به عنوان تقويت كننده مي¬باشد. مشكل اصلي آلياژهاي آلومينيوم رفتار تريبولوژيكي ضعيف و پايداري حرارتي كم آن‌ها مي‌باشد. حضور ذرات سراميكي تقويت كننده نانومتري در ساختار مي‌تواند با ايجاد مانع بر سرحركت نابجايي‌ها، اين آلياژها را براي كاربردهاي سايشي و دماي بالا مناسب سازد. در اين اختراع براي اولين بار با استفاده از مخلوط پودرهاي آلومينيوم، فروتيتانيم و اكسيد بور نانوكامپوزيت Al-Fe/TiB2درجا توسط آلياژسازي مكانيكي و سپس پرس داغ تحت خلاء توليد شده است. از جمله ويژگي¬هاي اين روش كاربرد مواد اوليه ارزان مي¬باشد به گونه¬اي كه هزينه ساخت اين نانوكامپوزيت در مقايسه با ساير روشهاي موجود بسيار ارزانتر است. در اين فرآيند عمليات آلياژسازي مكانيكي در آسياب سايشي تنها منجر به ريزشدن، فعال شدن و توزيع يكنواخت ذرات مي¬شود. همچنين، انجام فرآيند عمليات آلياژسازي باعث افزايش پارامتر شبكه آلومينيوم به دليل انحلال اتم هاي تيتانيم و آهن در شبكه آلومينيوم شده است. پس از آلياژسازي مكانيكي به منظور تشكيل فازهاي تقويت كننده عمليات پرس داغ در دماي 700 درجه سانتي گراد بر روي نمونه ها انجام شده است. نتايج نشان مي¬دهد كه علاوه بر فاز تقويت كننده TiB2 دو فاز Al2O3 و Al13Fe4 نيز تشكيل مي¬گردد. به علاوه ساختار محصول نهايي ريز و از نظر توزيع فاز TiB2 كاملا يكنواخت مي¬باشد.

كامپوزيت لايه اي الياف-فلز هوشمند به منظور ارتقاي خواص ضربهاي يك كامپوزيت لايه اي الياف-فلز مورد مطالعه و ساخت قرار گرفت. كامپوزيت لايه اي الياف-فلز متشكل از لايه هاي كامپوزيتي و فلزي است كه باعث مي شود خواص هر دو ماده را در بر داشته باشد، ولي مقاومت ضربه اين ماده نمي تواند در كاربردهاي حساس به ويژه در صنايع هوايي و دريايي مناسب باشد، بنابراين در اين اختراع با استفاده از خواص مكانيكي آلياژهاي حافظه دار و استفاده از آنها در كامپوزيت لايه اي الياف-فلز نوعي از اين ماده به نام كامپوزيت لايه اي الياف-فلز هوشمند معرفي شد كه در برابر ضربه تا 50% مقاومت بهتري نسبت به حالت قبل دارد و مي تواند به صورت گسترده در صنعت ساخت بدنه مورد استفاده قرار گيرد.

در اين تحقيقات نانوذرات نرم با استفاده از تك زنجيره هاي پليمري در مقياس چند گرمي توليد شد. اين نانوذرات در يك راكتور نيمه پيوسته ساده با استفاده نور فرابنفش توليد شده اند كه شرايط دمايي و محيطي مراحل توليد، شرايط ملايمي بوده و در دماي اتاق انجام مي گيرد. اين نانوذرات با استفاده از واكنش درون زنجيري توليد مي شوند كه مي توانند اندازه ذرات 7.5 نانومتري را داشته باشند. از ويژگي هاي اين نانوذرات مي توان به پخش مناسب در ماتريس ها بدون افزايش ويسكوزيته نانوكامپوزيت و استفاده در جوهر پرينت، نانوكامپوزيت هاي قالب گيري و دستگاه هاي الكترونيكي اشاره كرد.

توجه به كامپوزيت‌هاي زمينه پليمري به دليل خواص ويژه‌ آنها از جمله استحكام بالا، مدول ويژه بالا و غيره در صنايع مختلف اعم از صنايع نظامي، هوايي و دريايي رو به افزايش است. اين سازه‌ها از زماني كه تحت بارگذاري قرار مي‌گيرند، مستعد به ايجاد آسيب هستند، لذا مي‌توان با خودترميم كردن اين سازه‌ها در درجه‌ي اول به عمر كاري آن‌ها اضافه كرد و نهايتاً از هزينه‌هاي بازرسي، تعمير و نگهداري آن‌ها كم كرد. كامپوزيت‌هاي پليمري خودترميم، كامپوزيت‌هايي هستند كه وقتي تحت بارگذاري قرار گيرند و آسيب ببينند، آسيب ايجاد شده در آن‌ها به مرور زمان ترميم شده و سازه به خواص اوليه خود و يا حتي بهتر از آن برمي‌گردد. در اختراع حاضر، كامپوزيت خودترميم هوشمند حاوي ميكروكانال‌هاي آوندي به منظور ارتقاي عمر كاري كامپوزيت‌هاي زمينه پليمري مورد مطالعه و ساخت قرار گرفت. در اين تحقيق با استفاده از ايجاد ميكروكانال‌هايي در ساختار جهت ذخيره عوامل ترميمي، بازده ترميم استحكام كششي در نمونه‌ي حاوي 4% عامل ترميمي، به ميزان 68/05% نسبت به نمونه‌ي‌ آسيب ديده‌ي بدون ترميم بعد از گذشت 7 روز از ايجاد آسيب اوليه بدست آمد.

در روش ارائه شده با استفاده از يك حسگر غير آنزيمي كه نسل جديد حسگرها مي‌باشد، گلوكز را در غلظت‌هاي بسيار پايين اندازه‌گيري مي‌كنيم. ميزان گلوكز در سيالات زيستي بدن مانند عرق، بزاق، اشك و مايع بين پوستي بسيار كمتر از ميزان گلوكز در خون است. بنابراين نياز به حسگرهايي است كه مي‌توانند مقادير كم را نيز سنجش كنند. در روش ارائه شده ما موفق به اندازه‌گيري گلوكز در سطوح كم شديم. حسگر ارائه شده از روش الكتروشيمي استفاده مي‌كند و با توجه به كامپوزيت‌هايي كه بر روي آن لايه نشاني مي‌شود خواص بي‌نظيري را براي سنجش گلوكز سيالات زيستي در بر دارد.

در اين اختراع مخترعين ادعا بر ساخت حسگري دارند كه داراي ويژگي هايي مانند مصرف انرژي بسيار پايين (حدود 99 درصد كمتر از نمونه‌هاي مشابه)، ابعاد كوچك حسگرها، قيمت پايين (حدود 75 درصد كمتر از نمونه‌هاي مشابه)، توانايي نمايش غلظت مونوكسيد كربن و امكان ارسال اطلاعات مربوط به غلظت به روش هاي ساده به كاربر نهايي را دارد. اين حسگر بر پايه ي پليمرهاي رسانا بوده و با استفاده از اين پليمرهاي رسانا ساخت حسگر حساس به منوكسيد كربن مهيا شده است.

ميكروكپسوله كردن علمي است كه در سال هاي اخير در مواد هوشمند به منظور ايجاد خودترميم شوندگي توسعه يافته است. از جمله صنعتهايي كه قابليت استفاده از ميكروكپسول هاي حاوي عامل ترميم وجود دارد، صنايع هوافضا، كشتي¬سازي، سازه¬هاي انتقال نفت و آب، خودروسازي، صنايع رنگ و الكترونيك مي باشند. در اين اختراع سعي شده است تا عامل ترميم اپوكسي- اتيل استات به روش پليمره شدن تك مرحله اي توسط پوشش اوره- فرمالدهيد كپسوله شود. از مزاياي اين اختراع در مقايسه با روش هاي ديگر كپسوله شدن، ايجاد ساختار صاف، نيمه شفاف و پايدار ميكروكپسول¬ها مي¬باشد. همچنين با تبديل روش سنتز از دو مرحله به تك مرحله، پيچيدگي روش سنتز نسبت به قبل كاهش يافته و قابليت توليد افزايش يافته است. دستيابي به قابليت كپسوله شدن 80 درصدي و ميزان پرشوندگي 72 درصدي از مزاياي روش بيان شده در اين اختراع مي باشد.

استفاده از فوم پلي يورتان به عنوان هسته شكل دهنده در توليد تقويتي هاي طولي و عرضي شناورهاي دريايي امري متداول است. با اين وجود، شناورهاي دريايي مذكور داراي معايبي نظير حساسيت شديد فوم پلي يورتان به رطوبت، پايين بودن خواص مكانيكي پلي يورتان، اتصال زمان بر و نامناسب تقويتي هاي فومي به پانل كف و سطح ناهموار ناشي از تقاطع تقويتي‌هاي طولي و عرضي هستند. در اين اختراع، يك ساختار جديد ساندويچي با هسته هيبريدي متشكل از كورك آگلومره و فوم پلي يورتان كه توسط يك ساختار مشبك كامپوزيتي تقويت شده، ارائه شده است. با توجه به استفاده كورك به عنوان يك ماده مقاوم به رطوبت در لايه¬هاي خارجي هسته، اين ساختار نسبت به ساندويچ پنل هاي مبتني بر فوم پلي يورتان در برابر جذب رطوبت بسيار مقاوم عمل مي‌نمايد. در اين ساختار، بدون نياز به استفاده از تقويتي هاي ثانويه كه مشكلات فراواني را در پي دارد، ساختار مشبك كامپوزيتي علاوه بر بهبود چشمگير خواص فشاري هسته، پوسته هاي فوقاني و تحتاني ساندويچ پنل را به يكديگر مرتبط كرده و ظرفيت تحمل بار سازه را بهبود مي بخشد. توليد ساختار اصلي و تقويتي‌هاي سازه اي طي يك فرايند هم زمان، مشكلات ناشي از كيفيت پايين خواص در اتصالات ثانويه را تا حد زيادي مرتفع نموده و زمان توليد محصول را كاهش مي دهد.