اختراع شامل سنتز و استفاده از حاملهاي پليمري غير يوني زيست سازگار براي افزايش حلاليت سولانين به عنوان يك تركيب ضد سرطان مي باشد. اختراع نوع جديدي از حاملهاي پليمري بر پايه اسيدهاي چرب گياهي را معرفي مي نمايد كه علاوه بر زيست سازگار بودن، قادر است ماده موثره سولانين را براي مدت حداقل يك سال در محيط آبي بافر فسفات در ابعاد 80 نانو متر پايدار نمايد. اين امر باعث افزايش حلاليت ماده سولانين شده و اثر بخشي آن را به عنوان يك تركيب ضد سرطان بسيار بالا مي برد. حاملهاي پليمري بوسيله مواد اوليه اسيدهاي چرب 12 تا 20 كربنه و گريد هاي مختلف پلي اتيلن گليكول200، 400، 600، 1000، 1500، 2000، 4000، 6000 و 8000 و اسيد سيتريك، اسيد تارتاريك سنتز شده است. ساختار شيميايي حاملهاي پليمري بصورت دو قطعه اي Diblock، سه قطعه اي Triblock و شاخه دار Branch مي باشد. 40 نوع از حاملهاي پليمري غير يوني زيست سازگار طراحي و سنتز شده كه قابليت استفاده در دارو رساني هدفمند به منظور درمان سرطان را دارند.

كوندروساركوما يكي از موارد سرطاني مربوط به استخوان مي باشد كه مشكلات عمده اي را به دليل عود موضعي و محدوديت راههاي درمان دارد. تعداد كمي از مطالعات مدل كوندروساركوما را به روشهاي متعدد ايجاد كرده اند اما به دلايل مختلف مانند زمانبر بودن، پرهزينه بودن و عدم قابليت انجام در همه آزمايشگاهها نياز به يك روش جديد كه بتواند اين ضعفها را پوشش دهد منطقي بنظر مي رسد. در ساير مطالعات از رده هاي سلولي جهت پيوند در موشهاي Nude يا آيتميك كه داراي نقص سيستم ايمني هستند با توجه به اينكه نگهداري و سير آزمايش در اينگونه مطالعات داراي هزينه بسيار سنگين و نيازمند تجهيزات پيشرفته و گران مي باشد، براي محققان زيادي فراهم نمودن اين شرايط تقريباً غيرممكن است. بنابراين مدلي كه در اين اختراع پيشنهاد مي شود، مي تواند بي نياز از هزينه اي سنگين و تجهيزات پيشرفته باشد. در اين اختراع بر خلاف ساير مطالعات كه از رده هاي سلولي براي ايجاد تومور استفاده مي كردند از تكه هاي بافت تازه توموري جدا شده از تومور انسان استفاده شده است و حيوان آزمايشگاهي مورد نياز مي تواند رت (Rat) باشد كه حيوان ارزان و كم هزينه و هم چنين قادر به نگهداري در آزمايشگاههاي حيوانات معمولي مي باشد. بنابراين محقق مي¬تواند با صرف هزينه بسيار كم يك مدل توموري جهت انجام آزمايشات درمان سرطان نوع انساني در حيوان با داروهاي جديد باشد.

در اختراع پيشين از كاتاليست سمي قلع براي استريفيكاسيون استفاده شده بود كه محصول نهايي نياز به خالص سازي داشت و رنگ محصول هم 5 گاردنر بود. هم چنين از گريدهاي پلي اتيلن گليكول استفاده مي شد كه امكان تشكيل ناخالصي هاي تري بلاك وجود داشت و خالص سازي محصول مستلزم صرف وقت و انرژي بود. زمان واكنش براي پايلوت 4 كيلويي 6 ساعت و پايداري نانوكوركومين هم حداكثر تا يك سال بود. اختراع حاضر شامل سنتز و استفاده از حاملهاي پليمري غير يوني زيست سازگار و زيست تخريب پذير بر پايه اسيد چرب اولئيك براي افزايش حلاليت كوركومين به عنوان داروي ضد سرطان مي باشد و علاوه بر زيست سازگار بودن، قادر است ماده موثره كوركومين را براي مدت 18 ماه در محيط آبي بافر فسفات در ابعاد 20 تا 80 نانو متر پايدار نمايد. اين امر باعث افزايش حلاليت ماده كوركومين شده و اثر بخشي آن را به عنوان يك داروي ضدسرطان مي گردد. حامل هاي پليمري بوسيله مواد اوليه اسيد چرب اولئيك و گريدهاي مختلف پلي اتيلن گليكول يا متوكسي پلي اتيلن گليكول 200، 400، 600، 1000، 1500، 2000، 4000، 6000 و 8000 با ساختار شيميايي دي بلاك سنتز شده است. استفاده از متوكسي پلي اتيلن گليكول در 9 گريد جديد امكان تشكيل ناخالصي تري بلاك را به صفر مي رساند و باعث افزايش پايداري ذرات نانو كوركومين تا 18 ماه مي گردد. اين روش استفاده از جو ازت براي خروج آب حاصل از واكنش مي باشد و از هيچ كاتاليستي براي استريفيكاسيون استفاده نشده است لذا احتياجي به استفاده از كاتاليست هاي سمي خالص سازي ماده نهايي نمي باشد و رنگ محصول نهايي را تا 1 گاردنر كاهش مي دهد. عدد اسيدي ميسل هاي پليمري سنتز شده در محدوده mg KOH/g 8 قرار دارد كه معيار اتمام سنتز حاملهاي پليمري رسيدن به اين عدد اسيدي مي باشد. همچنين امكان فرمولاسيون هاي مختلف اشكال دارويي بدليل تنوع محصولات اين اختراع از شكل روغني تا نيمه جامد و محلول در آب وجود دارد. حامل هاي پليمر سنتز شده در اين اختراع مي تواند براي كاربردهاي فرمولاسيون اشكال مختلف دارويي از جمله: ساخت محلولهاي تزريقي، كپسول ژلاتين نرم، مواد دارويي نيمه جامد براي شياف حاوي ماده موثره نانوكوركومين و ساخت كپسول هاي سخت از مواد پودري حاوي نانوكوركومين استفاده شود.

خلاصه در پرونده يافت نشد به تصوير شرح و توصيف مراجعه شود.