اختراع حاضر روشي را بر مبناي آرايه سوسپانسيوني براي شناسايي همزمان ژنوم چهار پاتوژن كشنده ابولا، تب كريمه كنگو، حصبه و مالاريا افشا مي نمايد. به صورت دقيق تر، اين روش شامل ازدياد تعداد كپي هاي ژن و اتصال كپي هاي نشاندار به پروب تثبيت شده بر سطح ميكروكره هاي جامد مي باشد. شدت رنگ فلورسنت مختص به هر جمعيت از ميكروكره ها كه مرتبط با ژنوم يكي از پاتوژن ها است، اساس قابليت شناسايي همزمان را فراهم مي نمايد كه با فلوسايتومتري ارزيابي مي گردد. اين روش مي تواند همزمان ژنوم چندين پاتوژن را در يك لوله شناسايي نمايد.

هدف اختراع حاضر، ايجاد مولكولهاي موتانت استرپتوكيناز از طريق ايجاد موتاسيون در ژنskc) S.equisimilis group C, SKC9542 (ژن استخراج شده و استاندارد جهت توليد استرپتوكيناز نوتركيب دارويي) به منظور افزايش فعاليت با استفاده از تكنيكهاي مهندسي ژنتيك و بيوتكنولوژي مي باشد. مولكولهاي موتانت بدست آمده از اختراع حاضر مي تواند به عنوان جايگزيني از skc در توليد داروي نوتركيب جهت درمان اختلالات ناشي از ترومبوز از جمله سكته قبلي، آمبولي ريوي، ترومبوز عميق عروق خوني بكار برده شود

３- خلاصه مشكل فني: با وجود كاربرد گسترده در ژن رساني، حامل هاي ويروس ها مي توانند باعث القاي پاسخ ايمني و نيز ورود ژن به ژنوم ميزبان شوند. تلاش براي جايگزيني حامل هاي ويروسي با حامل هاي غير ويروسي شامل روش هاي فيزيكي، شيميايي و زيست مواد، تا كنون به حاملي با كارآمدي ويروس ها كه زيست تخريب پذير و غير سمي نيز باشد منجر نشده است. در ميان مواد آزموده شده، پپتيد هاي دوگانه دوست به دليل تشابه زيرواحد هاي تشكيل دهنده آنها با پروتئين ها، فعاليت زيستي ذاتي، قابليت طراحي و همچنين سنتز ساده، مورد توجه بوده اند. با اين حال تا كنون كارآمدي آنها در ژن رساني حتي از ساير حامل هاي غير ويروسي نيز كمتر بوده است. راه حل ارائه شده: پپتيدهاي نوين دوگانه دوست خود تجمع كننده پاسخگو به pH ادعا شده داراي طولي كمتر از 50 اسيدآمينه و يكي از توالي هاي Ac-[XY]n-[XZ]m-[XY]n- ¬¬X-NH2 NH3+-[XY]n-[XZ]m-[XY]n- ¬¬X-COO- Ac-[XZ]m-[XY]n-[XZ]m- ¬¬X-NH2 NH3+-[XZ]m-[XY]n-[XZ]m- ¬¬X-COO- هستند. در اين توالي ها X اسيدآمينه آبدوست، Y اسيدآمينه آبگريز و Z اسيدآمينه پاسخگو به pH هستند. واحد هاي XZ و XY هر يك به ترتيب n‌ و m بار در توالي تكرار مي شوند. اين پپتيد ها به دليل حضور اسيد آمينه هاي آبدوست با بار مثبت (X) داراي توانايي اتصال به اسيد هاي نوكلئيك با بار منفي و همچنين بر هم كنش با غشاي سلولي هستند. اين پپتيد ها به دليل حضور اسيد آمينه هاي آبگريز (Z) و مخصوصا اسيد آمينه هاي داراي حلقه آروماتيك توانايي خود تجمعي و همچنين به دليل حضور اسيد هاي آمينه هاي با بار متغيير در حوالي pH فيزيولوژيك، توانايي پاسخگويي به pH را دارا هستند. مجموع اين توانايي ها كه همزمان به دليل انتخاب اسيدهاي آمينه و نيز جايگاه آنها در توالي به دست آمده، به اين پپتيد ها توانايي رسانش اسيد هاي نوكلئيك به درون سلول هاي يوكاريوتي را داده است. كاربرد: اين پپتيدها مي توانند اسيد هاي نوكلئيك درماني و نيز داروهاي كوچك مولكول را به سلول هاي يوكاريوتي در برون تن و درون تن برسانند و به همين دليل داراي كاربرد هاي گسترده باليني هستند.

روتاويروس به عنوان يكي از مهم ترين و شايع ترين عامل گاستروانتريت حاد ويروسي در كودكان زير 5 سال شناسايي شده است به طوري كه سالانه حدود 128- 215 هزار كودك بر اثر گاستروانتريت روتاويروسي جان خود را از دست مي دهند. مرگ و مير بالاي ناشي از گاستروانتريت روتاويروسي و همچنين عدم وجود داروي اختصاصي براي درمان اين عفونت سبب شده تا عمده تلاش ها به سمت پيشگيري اين بيماري و توسعه واكسن معطوف شود. در همين راستا پس از سال ها تلاش در سال 2006 دو واكسن زنده ضعيف شده و خوراكي RotaTeq و Rotarix معرفي شدند و در سال 2009 به توصيه WHO اين دو واكسن به ليست برنامه ي واكسيناسيون ملي كشورها اضافه گرديد. با اين وجود نگراني هايي در مورد اثربخشي پايين و بي خطر بودن(Safety) اين واكسن ها در كشورهاي در حال توسعه در مقايسه با كشور هاي توسعه يافته مطرح شد. با توجه به زنده بودن سويه هاي واكسن و ماهيت قطعه قطعه بودن ژنوم ويروس، احتمال نوترتيبي ژنتيكي بين سويه واكسن و سويه هاي وحشي در گردش و نيز احتمال بازگشت سويه واكسن به سويه ويرولانت و عوارضي مثل توهم رفتگي روده در كودكان واكسينه شده، لزوم طراحي و توليد نسل جديد واكسن ها را بيش از پيش روشن مي كند. بنابراين در چند سال اخير واكسن هاي غير تكثيري (Non-replicating or Non-living) بسيار مورد توجه قرار گرفتند و مطالعات بسياري نيز در اين زمينه انجام شده است. يكي از گزينه هاي مناسب براي توسعه واكسن هاي غير تكثيري روتاويروس استفاده از پروتئين VP8* اين ويروس مي باشد. در واقع اين پروتئين بخشي از پروتئين اسپايك (Spikes) VP4 شكسته شده مي باشد كه در اتصال ويروس به سلول ميزبان دخيل است. مطالعات مختلف نشان داده است كه پروتئين VP8* توانايي بالايي در ايجاد آنتي بادي هاي خنثي كننده عليه روتاويروس را دارد. همچنين اين پروتئين داراي اپي توپ هاي خنثي كنندگي خطي و فضايي است كه آنتي بادي هاي توليد شده ضد اين اپي توپ ها اتصال ويروس به سلول در سطح آزمايشگاهي را مهار مي كند و در مدل هاي حيواني نيز پس از چالش با روتاويروس، خنثي سازي ويروس و به دنبال آن حفاظت بخشي را به همراه دارد. به علاوه مطالعات مختلف نشان داده است كه پروتئين هاي Core ويروس هپاتيت B (HBc antigen) به راحتي توانايي تشكيل VLP ها را در سيستم هاي بياني پروكاريوتي دارند و مي توانند پاسخ ايمني همورال قوي و نيز پاسخ