نانو جاذبي مي باشد كه به وسيله اصلاح ساختار زئوليت ها به عنوان مواد اوليه حاصل شده و به كمك يك سري از تركيبات آلي بي ضرر براي محيط زيست به صورت آبگريز درآمده و مي تواند فقط هيدروكربن هاي شاخه نفتي را به صورت انتخابي از سطح آب جمع كند و در همان سطح آب بدون آنكه رسوب كند آلودگي را نگه دارد. در اصل اين مواد آلودگي هاي نفتي را در اثر جذب كردن به داخل خود به صورت لخته درآورده و چسبندگي آن ها را به هر سطحي از بين مي برند و مي توان آلودگي نفتي را به راحتي به وسيله توري يا مكنده با كمترين ميزان آلودگي بر جا مانده از سطح آب جمع كرد.

اكسيداسيون پيشرفته AOPs يكي از روش هاي مناسب جهت تصفيه پسابهاي داروسازي مي باشد كه در اين تحقيق براي حذف سفيكسيم Cefixim و سفالكسين cephalexin از سيستم UV و UV/H2O2 و O3 و O3/H2O2 و UV/O3 و UV/O3/H2O2 كه از تكنيك هاي AOPs مي باشد استفاده مي گردد و پارامترهايي نظير غلظت آب اكسيژنه PH بهينه دما بهينه و غلظت اوليه Cefixim و Cephalexin مورد بررسي قرار مي گيرد. در آزمايشات انجام شده محلول هايي از Cefixim و Cephalexin با غلظت هاي 20ppm و 40ppm و 60ppm و 80ppm و 100ppm تهيه و كاهش غلظت آنها با توجه با عمليات اكسيداسيون پيشرفته توسط سيستم HPLC مورد اندازه گيري قرار مي گيرد. همه ي فرايندهاي اكسيداسيون پيشرفته با يك مشخصه رايج شيميايي توانايي استفاده از راديكال هاي بسيار فعال هيدروكسيد OH و پتانسيل اكسيداسيون 2/8ev ) كه جهت معدن سازي آلودگي ها (حتي با فعاليت كم) مناسب مي باشد توصيف مي شوند كه در اين تحقيقات مورد بررسي واقع مي گردد. اين راديكال ها به علت پتانسيل اكسيداسيون بالايشان به صورت غير انتخابي عمل مي كنند كه براي يك عامل اكسيد كننده در تصفيه پساب يك فاكتور مناسب محسوب مي شود. نتايج نشان مي دهد سفيكسيم در غلظت 20ppm در دما 23c و PH بهينه 3/39 و در 40ppm در دما 43c و PH بهينه 2/60 و 60ppm در دما 23c و PH بهينه 3/88 و 80ppm در دما 23c و PH بهينه3/75 و 100ppm در دما 23c و PH بهينه 2/68 بيشترين درصد حذف را داراي مي باشد و نيز سفالكسين در غلظت 20ppm در دما 43c و PH بهينه 2/68 بيشترين درصد حذف را داراي مي باشد و نيز سفالكسين در غلظت 20ppm در دما 43c و PH بهينه 7/35 و 40ppm در دماي 43c و PH بهينه 9/65 و 60ppm در دماي 33c و PH بهينه 6/52 و 80ppm در دما 43c و PH بهينه 8/77 و 100ppm در دما 43c و PH بهينه 6/44 بيشترين درصد حذف را دارا مي باشد.

الف: دستگاه كادير بر روي كليه وسايل دودزا قابل نسب است. ب: پس از نسب دستگاه، بر روي وسيله دود زا، مثلا اتومبيل، خروجي دود با كاهش ۴۰ الي ۵۰ درصدي آلودگي هوا از اگزز خارج مي شود. همچنين مي توان توليداتي نظير اسيد سولفوريك، اسيدنيتريك، اسيد كربنيك و آب حاصل از واكنش هاي دروني اين دستگاه را نيز نتيجه گرفت. مواد حاصل در ظرفي ذخيره مي شود تا در صنايع و پتروشيمي مورد استفاده قرار گيرد و يا مي تواند از لوله دود خارج مي شود. البته اسيد كربنيك فرار بوده و در صورت نياز مي بايست با روش سرمازايي فريز شود و اسيد سولفوريك بوسيله باريوم قابل رسوب گذاري و تفكيك مي باشد. ج: با نسب اين دستگاه در وسايل دود زا، نيازي به نسب كاتاليزرهاي گران قيمت وجود نخواهد داشت. د: قدرت كاهش ضايعات حاصل از احتراق اين دستگاه به مراتب بيش از كاتاليزرها و قيمت تمام شده آن بسيار ناچيز و مواد شيميايي مورد نياز به سهولت و در هر نقطه اي در دسترس مي باشد. : توليدات خروجي دستگاه شامل اسيد سولفوريك مراسيدنيتريك، اسيد كربنيك و آب مي باشد كه در صنعت و پتروشيمي مورد استفاده قرار مي گيرد.

فيلتر كربن / نانو كربن به دست آمده از مواد زايد جهت حذف آلاينده هاي گازي و آبي در صنايع شيميايي مورد استفاده قرار مي گيرد. با توجه به اين كه آلاينده هاي زيست محيطي در صنايع مختلف و جوامع بشري نسبت به ايجاد بيماري هاي خطرناك نظير سرطان رو به گسترش مي باشد حذف و كاهش ورود اين آلاينده ها به محيط زيست انكار ناپذير است لذا از اهداف توليد فيلتر مورد نظر حذف آلاينده هاي گازي در صنايع وآلاينده هاي موجود در منابع آبي مي باشد. اين آلاينده ها نظير بخارات آروماتيك در صنايع شيميايي نظير رنگ سازي، نساجي، توليد كاغذ، نفت، گاز و پتروشيمي و غيره مي باشد. يكي ديگر از صنايعي كه اين فيلتر در آن و در كاهش آلودگي موثر است، صنعت دخانيات مي باشدكه در كاهش شاخص آلودگي نيكوتين مي توان از آن استفاده نمود. در منابع آبي يكي از مشكلات مهم وجود فلزات سنگين در اين منابع بوده است. اين فلزات از صنايعي نظير كاغذ سازي، لاستيك، پتروشيمي، آبكاري و غيره به محيط وارد مي شود كه اين فيلتر توانايي جذب اين آلاينده ها و رساندن بار آلودگي به استاندارد سازمان حفاظت محيط زيست را دارا مي باشد.

بطوري كه روشن است آبهاي مصرف شده در زندگي ما به نحوي به منابع اوليه خود برگشت داده مي شود. ولي در غالب موارد آب برگشتي همان آب اوليه نيست بلكه به همراه خود مقادير فراواني از ناخالصي ها مختلف حمل مي كند.موضوع آلودگي آبها مخصوصا در نقاطي كه امكان دسترسي به آب محدود است از اهميت ويژه اي برخوردار مي باشد. با توجه به كمبود آب قابل تصفيه آبهاي آلوده به عنوان يك ضرورت حياتي مطرح است. براي تصفيه آبهاي آلوده نيز استفاده از روشها و وسايلي كه بتواند با راندمان بالا و زمان كم عمل تصفيه را انجام دهد حائز اهميت است. براي همين منظور ما در طراحي و ساخت اين فتوراكتور، طول راكتو را متناسب با طول منبع نوري قرار داده ايم، به طوري كه هيچگونه اتلاف نوري نداشته باشيم و از سه روش نوري اكسيداسيون به طور همزمان (اكسيداسيون، شيمايي، اكسيداسيون فتوكاتاليتي واژناسيون) استفاده كرديم. از ويژگي هاي خاص اين فتوراكتور نوع هزمانهاي آن مي باشد كه در آن هم سيستم هوادهي در طول راكتور (ده نقطه) هم سيستم همزن مغناطيسي با چهار همزنهاي آن مي باشد كه در آن هم سيستم هوادهي در طول راكتور ( ده نقطه) هم سيستم همزن مغناطيسي با چهار همزن استفاده شده كه اين تركيب همزنها باعث افزايش چشم گير راندمان و سرعت حذف شده است.

ابتدا از حوضچه لجن برگشتي تصفيه خانه فاضلاب حاوي TDS بالا نمونه برداري جهت جداسازي ميكروارگانيسم انجام شد و يك نمونه قارچ در محيط كشت اختصاصي سابرودكستروز براث جداسازي و خالص شد. قارچ خالص شده با شناسايي در محيط آزمايشگاهي با گونه آسپرژيلوس مطابق مي نمود. سپس بيوفيلم ميكروبي قارچ آسپرژيلوس اطراف بستر آليژنات كلسيم تشكيل گرديد. فيلم ميكروبي تشكيل شده درون ستون بستر ثابت قرار گرفت كه از پايين هوادهي به صورت ممتد به وسيله پمپ آكواريوم انجام شد. فيلم قارچ پس از تشكيل به مدت 72 ساعت در ستون قرار داده شد تا با شرايط محيط سازش يابد ومقداري از پساب نيز درون ستون وارد شد كه مواد غذايي لازم جهت قارچ فراهم باشد. پس از 72 ساعت ستون راه اندازي شد كه نمونه پس آب از بالا وارد ستون شد و از پايين خارج شد. هر چهار ساعت يك بار پارامتر TDS اندازه گيري گرديد. نوآوري طرح جذب TDS پساب به روش بيولوژيكي با استفاده از ميكروارگانيسم وبدون استفاده از هر گونه مواد افزايشي شيميايي است. به نحوي كه علاوه بر بالا بردن بازدهي حذف كاهش قابل ملاحظه هزينه ها را به همراه داشته است. استفاده از سيستم بيولوژيكي ستون بستر ثابت كه با استفاده از ميكروارگانيسمهاي خود پساب فيلم ميكروبي را تشكيل داده و بدون استفاده از مواد شيميايي وانرژي مقدار TDS پساب را كاهش مي دهد. با توجه به اينكه نمونه ميكروارگانيسم هاي موثر از محيط حاوي TDS بالا استخراج ميگردد و عملا از همان ميكروب هاي تطبيق يافته با محيط استفاده ميشود، مي توان مدعي بود كه با استفاده از عمليات تثبيت بر روي يك بستر ثابت و استفاده از يك سيستم پيوسته ستوني، توان افزايس بازدهي را دارا مي باشد.

اين راكتور به منظور حذف آلودگي هاي آلي زيست تخريب پذير از پساب طراحي شده است كه شامل يك جدار پيركس به قطر خارجي 75 ميلي متر و طول 51 سانتي متر مي باشد كه پساب در آن قرار مي گيرد و يا فويل آلومينيومي براي جلوگيري از اتلاف فوتونها پيچيده شده است. در مركز ان يك لوله كوارتز به قطر خارجي mm 34 براي قرار گرفتن لامپ UV به طول cm 45 در آن نصب شده است. همانطور كه بيان شد جنس آن از كوارتز مي باشد تا حداكثر تابش UV را از خود عبور دهد. براي همزدن پساب و يكنواخت كردن آن به منظور انتقال جرم وانجام واكنش هاي شيميايي از هوا استفاده شده است كه دو لوله تعبيه شده در جدار داخلي راكتور هوا را از يك كمپرسور به داخل پساب منتقل مي كنند. براي جلوگيري از انجام واكنشهاي ناخواسته با مواد آلي اسيدها و بازهاي موجود در محيط واكنش لوله هاي انتقال هوا از جنس سيليكون انتخاب شده اند كه در اين محيط از نظر شيميايي خنثي مي باشد.

امروزه سنسورها اطلاعات زيادي راجع به حرارت، دما، آب و هوا، موقعيت آب و هوايي، زمين، حمل و نقل دريايي و آلوده كننده هاي شيميايي فراهم مي كنند. ارگانيسم هاي بيولوژيكي قادر به شناسايي محيط زيست هستند. در زندگي ارگانيسم ها سنسورها از ابعاد ماكرو تا ميكرو و نانو فعاليت دارند. در بيوتكنولوژي سنسورها حساسيت شان زياد شده و زمان عكس العمل كاهش پيدا كرده است. تصور كنيد يك سنسور بيوآناليتيكال مي تواند يك ذره كوچك ويروس را قبل از تكثير ويروس و قبل از بروز علايم، در گياه و حيوان شناسايي كند. در مجموع اگرچه روشهاي بيوتكنولوژي براي جداسازي آنزيم ها و ميكروارگانيسم ها در دست بوده و يك موضوع به اثبات رسيده مي باشد اما تحقيقات بسيار اندكي براي گونه هايي كه در جريان واقعي پسماند صنايع مختلف مي باشد صورت گرفته است. اين پروژه تلاشي است براي نشان دادن مشكلات موجود در اين زمينه، شناسايي تكنولوژيهاي در دسترس و شناسايي محدوديت هايي كه احتمالا در كاربردهاي بيوتكنولوژي در طراحي و بكارگيري ابزارهاي مدرن اندازه گيري وجود دارد. اميد آنكه بتوان از اين ميكروارگانيزم ها براي اهداف ياد شده بهره گرفت و آن را تا مرحله صنعتي پيش برد.