خلاصه اختراع :

گیاه پیاز دارای ساقه تحلیل رفته كوتاه و به صورت صفحه یا كپه ای محصور در برگهای سفید رنگ گوشت دار و مملو از مواد ذخیره ای به خصوص گلوكز هستند. شكل كلی برگهای پیاز تقریبا مخروطی و به عبارت دیگر در كنار برگها به هم چسبیده اند. محل اتصال برگها روی ساقه كپه ای به صورت دایره ای شكل و مدور است. برگها در اطراف ساقه كپه ای كاملا همدیگر را پوشانده نیام آنها مجموعه ای مسدود و همپوش را به وجود می آورد. انتهای برگهای پیاز یعنی بخش فوقانی آنها نازك و غالبا خیلی زود پژمرده و خشك می شود. پیاز خوراكی به طور معمول پوشیده از نیام برگهای گوشتی و آبدار و برگهای ذخیره ای ضخیم و فلس مانند هستند. علاوه بر این برگهای گوشتی پیازها غالبا به وسیله برگهای خارجی فلس مانند، نازك، غشائی، رنگین و خشك محافظت می شوند. در مركز پیاز یعنی در وسط برگهای آن ساقه كپه ای پیاز كه در راس آن جوانه انتهائی و در بخش تحتانی آن ریشه های نابجا به طور دسته ای و متراكم قرار می گیرند وجود دارند. در این ریشه های نابجای سفید رنگ كلروفیل به مقدار فراوان دیده می شود كه عصاره تولید شده توسط این ریشه ها هنگام عبور از روده بزرگ بر روی دیواره كولون تاثیر گذاشته و عمل سریع جذب آب را در سیگموئید (S شكل) كاهش می دهد و در ركتوم ذخیره می گردد تا از طریق مقعد دفع گردد و از چسبندگی روده ها جلوگیری می كند و باعث لیز شدن روده و دفع آبكی مدفوع می شود.