مطالعات حاكي از آن است كه از اگزوزوم هاي هدفمند نشان دار شده با راديونوكلئيد ها مي توان جهت تشخيص محل تومور استفاده نمود. اين كار نياز به نشانداركردن اگزوزوم با مواد راديو اكتيو دارد. مطالعات بسيار كمي در زمينه نشاندارسازي اين نانوذرات با راديوايزوتوپها تاكنون صورت گرفته است. از سوي ديگر مي توان اين نانوذرات را به گونه اي مهندسي نمود كه در سطح آنها ليگند هايي به تمايل بالا به رسپتورهاي گوناگون بيان شود. براي مثال تا كنون پپتيدهايي براي اتصال به گيرنده هايي مانند HER2 طراحي شده است. كه مي توان آنها را در سطح اگزوزوم بيان نمود و از اين رو به نانوذراتي كه به طور اختصاصي به گيرنده HER2 متصل مي شوند دست يافت. يكي از اين ليگاند ها پروتئين G3 دارپين است. اگزوزم هاي هدفمند داراي تگ هيستيديني ( 6 هيستيدين در انتهاي ليگاند دارپيني) در سطح خود هستند از اين رو با كمپلكس 99mTc(H2O)3(CO)3+ واكنش مي دهد و به هيستيدين هاي ليگاند متصل گرديد. دماي محيط براي نشاندارسازي استفاده شد كه به حفظ ساختار و اندازه ي نانوذرات كمك مي كند. كنترول كيفي نانوذرات نشاندار در حلال استيك اسيد 0.1 ملار با استفاده از TLC انجام شد. از آنجا كه كمپلكس 99mTc(H2O)3(CO)3+ حلال استيك اسيد 0.1 ملار در TLC فاكتور بازداري برابر 0.3-0.5 دارد و اين مقدار براي نانوذرات برابر صفر است لذا اين نانوذرات با رانمان بالا 98 درصد نشاندار شده اند. بررسي هاي سايز نانوذرات با استفاده از DLS تغير اندازه ي معني داري براي نانوذرات قبل و بعد از نشاندارسازي نشان نداد.