سازه نوين تبليغاتي كه به تازگي در كشور مورد استفاده قرار گرفته است با عنوان لمپست كه در وسط بلوارها ( رفوژه وسط ) قرار مي گيرد و با انضباط پشت سرهم جنبه تكرار و تاكيد براي تبليغات محسوب مي شود . ايراد اصلي اين سازه كه تاكنون مورد استفاده قرار گرفته مشكلات و سختي جهت تعويض تبليغات براي شركت هاي مختلف مي باشد كه در اين اختراع با متحرك سازي كرپي ها و در دسترس قرار گرفتن بازوها جهت تعويض بنر اين مشكل به طور كامل مرتفع شده است.

خلاصه اختراع چسبندگي، اتصال غير نرمال دو پاره از بدن و از مشكلات شايع پس از اعمال جراحي شكمي است كه ممكن است منجر به دردمزمن لگني، نازايي يا انسداد روده كوچك شود. ‏درپژوهشي تركيب دو پليمر طبيعي كيتوزان و ژلاتين با نسبت هاي وزني مختلف ( ١٠٠ ‏- ٠ ‏، ٧۵ ‏- ٢۵ ‏، ۵٠ ۵٠ ‏، ٧۵-٢۵ ‏، ٠ ‏- ١٠٠ ‏) به عنوان نمونه داراي پتانسيل جهت كاربرد به عنوان ماده ممانعت كننده، مورد تحقيق برون تني، قرار گرفت. از گلوتارآلدهيد جهت ايجاد پيوند عرضي بين كيتوزان وژلاتين استفاده شد. پس از تهيه نمونه فيلم ها به روش ريختگي محلول با نسبت هاي مختلف كيتوزان و ژلاتين، خواص مختلف نمونه ها از قبيل ميزان بلورينگي، خاصيت تورم در آب ( Swelling ‏), تخريب پذيري در مجاورت آنزيم ليزوزيم( 1.5 mg/ml ‏)، تغييرات pH ‏در محلول شبيه ساز بدن(pbs‏)، خواهي مكانيكي مانند: ميزان مقاومت به پارگي وحداكثر كشش فيلم ها مورد بررسي قرار گرفت. جهت بررسي ميزان سميت سلولي نمونه ها، آزمون MTT ‏در مجاورت سلول هاي فيبروبلاست انساني انجام گرفت. در نهايت آزمون مقايسه چسبندگي سلولي جهت مقايسه ميزان چسبندگي در محيط برون تني صورت گرفت. با توجه به نتايج آزمون ها، افزايش ميزان زلاتين در نمونه ها، .افزايش ميزان تخريب و تورم فيلم ها را موجب شد. ازمون سميت سلولي نشان از عدم سميت نمونه ها با 25%كلوتارآلدهيد داشت وهمچنين نتايج آزمون چسبندگي، حاكي از كاهش چسبندگي سلولي در نمونه هايي با بيش از 75% وزني كيتوزان بود. بدين ترتيب نمونه فيلم هاي كيتوزان- ژلاتين با هرصد كيتوزان بالاترازهااز75% وزني به عنوان نمونه هاي داراي پتانسيل جهت كاربرد به عنوان ممانعت كننده ضد چسبندگي معرفي مي شوند.

ساخت داربست كامپوزيت سلولز - نانو هيدروكسي آپاتيت با هدف بكارگيري در مهندسي بافت استخوان آسيب ديده صورت پذيرفت. مهندسي بافت عبارت از بكارگيري اصول و روش هاي مهندسي در علوم زيستي در جهت درك هرچه بهتر رابطه بين ساختار و عملكرد در بافت هاي طبيعي آسيب ديده مي باشد. هر بافت طبيعي يك ماتريس و دو يا چند سلول خاص مي باشد. در مهندسي بافت، ماتريس، داربستي سه بعدي مي باشد كه به عنوان محلي براي ذخيره آب، مواد غذايي، فاكتورهاي رشد به كار مي رود و اجازه رگزايي و رشد، تكثير و تمايز سلولهاي استخوان زاي پيوندي را مي دهد. در اين اختراع، داربست سه بعدي كامپوزيت سلولز - نانو هيدوركسي آپاتيت به روش ريخته گري حلال - زدايش ذره اي ساخته شد و طراحي داربست به طور كيفي به وسيله ميكروسكوپ الكتروني روبشي كم ولتاژ (1/3-KV) آناليز شد و درصد تخلخل نيز با كمك قانون ارشميدس اندازه گيري شد.

ساخت نانو كامپوزيت سلولز - نانو هيدروكسي آپاتيت با هدف جايگزيني بافت استخوان آسيب ديده صورت پذيرفت. در بيشتر موارد از فلزات و سراميك ها در بافت استخوان استفاده شده است. اما اين مواد تك فاز همه خواص مورد نياز براي پيوندهاي استخواني را فراهم نمي كنند و داراي خصوصيات بسيار متفاوتي از استخوان طبيعي هستند به عنوان مثال فلزات به علت آنكه از استخوان طبيعي سفت تر هستند منجر به خورده شدن تدريجي استخوان مي شوند. هدف اصلي ساخت كامپوزيت هاي پليمر - سراميك در شكستگي استخوان، دستيابي به خواص مكانيكي از قبيل استحكام و مدول نزديك به استخوان مي باشد. در ساخت كمپوزيت مورد نظر، از پليمر زيستي طبيعي سلولز كه فراوان ترين پلي ساكاريد قابل تجديد روي زمين مي باشد به عنوان فاز زمينه و از نانو ذرات هيدروكسي آپاتيت به عنوان فاز تقويت كننده زيست فعال بهره گرفته شد. پليمر سلولز علاوه بر زيست سازگاري و زيست تخريب پذيري به علت داشتن وزن مولكولي بالا و پيوند هيدروژني بين زنجيره هاي خود داراي پايداري شيميايي و مكانيكي منحصر به فردي است و ساخت كامپيوزيت اين پليمر به همراه ذرات نانو هيدوركسي آپاتيت همه ويژگي هاي اساسي كه براي رشد استخوان مورد نياز است را فراهم مي كند.

براي پوشش دهي ايمپلنت هاي ارتوپدي فلزي و افزايش چسبندگي سطح اين ابزار به استخوان مي توان از هيدروكسي آپاتيت استفاده كرد. هيدروكسي آپاتيت (HAp) سنتزي داراي نقايصي همچون خواص ضدباكتري ضعيف، بلورينگي زياد و پايداري كامل ساختار است. ساختار بلوري اين ماده قابليت ورود يونهاي فلزي مختلف به جاي يون كلسيم را دارد. بدين ترتيب مي توان برخي خواص را در آن ايجاد كرد يا آن ها را بهبود بخشيد. از جمله فلزات مطرح در اين زمينه نقره و روي هستند. از نقره عمدتا به علت خاصيت ضدباكتري آن استفاده مي شود هرچند كه خاصيت ضدالتهابي ان هم قابل اغماض نيست. فلز روي ضمن داشتن خاصيت ضدباكتري توان تحريك سلول هاي استخواني براي تكثير، بر تشكيل كريستال هاي HPp نيز موثر است به طوري كه باعث تشكيل كريستال هاي نانومتري مشابه بخش معدني استخوان مي شود. روش سنتز نيز بر مشخصات ساختاري و مورفولوژيكي HAp و پوشش هاي آن موثر است كه از بين تمام روش هاي استفاده شده، روش سل - ژل با داشتن مزاياي متعدد مورد توجه است. در مجموع، با اصلاح ساختار و بهبود مورفولوژي پوشش هاي HAp، ايمپلنت هاي پوشش داده شده ضمن برخورداري از خواص مكانيكي بدنه فلزي اصلي، به طور همزمان از زيست فعالي و زيست سازگاري قابل توجه ماده پوشش و همچنين خاصيت ضدباكتري ايجاد شده در آن بهره مند خواهد شد.