پورفيرينهاي عامل دار شده با بور و هدفمند با فوليك اسيد به عنوان عامل تحويل بور در روش درماني BNCT و حساسگر در روش درماني PDT طراحي و سنتز شده اند.

استفاده از دارو هاي ضد سرطان همراه با عوارض جانبي زياد و اثربخشي كم است. براي بهبود اثربخشي و كاهش عوارض اين دارو ها بايد اين دارو ها را در سيستم هاي خاصي بارگيري نمود و به سمت سلول هاي مورد نظر هدفمند كرد. يكي از اين سيستم ها ميسل ها هستند كه مزايايي از قبيل اندازه ذره اي مناسب، سميت پايين،قابليت فرسايش بيولوژيك، پايداري ترموديناميك زياد و ظرفيت بارگيري بالا دارند. اختراع حاضر نوعي ماكرومولكول است كه بعد از وارد شدن در آب نانوميسل هايي تشكيل مي دهد كه توانايي بارگيري انواع دارو ها را دارد. از طريق برقراري اتصال شيميايي بين سيكلودكسترين به عنوان بخش هيدروفيل ميسل و رتينوئيك اسيد به عنوان بخش هيدروفوب ميسل اين ماكرومولكول تهيه مي شود. سپس فوليك اسيد به عنوان عامل هدفمند كننده براي رساندن ميسل ها و در نتيجه دارو به سلول هاي خاص، به اين ماكرومولكول متصل مي شود. براي اين اتصال از برقراري پيوند استري بين گروه كربوكسيليك اسيد فوليك اسيد و رتينوئيك اسيد با گروه هيدروكسيل سيكلودكسترين استفاده شده است. تشكيل پيوند استري از طريق طيف هاي FTIR و 1HNMR ثابت مي شود. در طيف هاي FTIR جا به جايي پيك حدود cm-1 1690 مربوط به گروه كربوكسيليك اسيد به ناحيه cm-1 1700 مربوط به گروه كربونيل استر نشان دهنده تشكيل استر است( شكل 2- د). به منظور تأييد تشكيل پيوند كوالانسي بين رتينوئيك اسيد و سيكلودكسترين، محصول واكنش سه مرتبه با مخلوط اتانول و متانول شسته شد و همچنين به مدت 72 ساعت در مخلوط اتانول و متانول دياليز شد. با توجه به اينكه اتانول و متانول حلال رتينوئيك اسيد مي باشند، حضور پيك هاي مربوط يه رتينوئيك اسيد و عدم تغيير نسبت انتگرال پيك هاي رتينوئيك اسيد به سيكلودكسترين در طيف 1HNMR محصول قبل و بعد از شست و شو و دياليز نشان دهنده تشكيل پيوند كوالانسي بين رتينوئيك اسيد و سيكلودكسترين مي باشد.در طيف 1HNMR فوليك اسيد خالص (شكل 3- ج) يك سيگنال doublet مربوط به HB در ناحيه ppm 15/8 مشاهده مي شود در حالي كه در طيف 1HNMR محصول (شكل 3- د) اين سيگنال up field شده و در ناحيه ppm 75/7 مشاهده مي شود، كه علت اين مسئله تشكيل پيوند استري بين سيكلودكسترين و گروه كربوكسيل فوليك اسيد (در مجاورت HB) مي باشد. پس از ساخت اين ماكرومولكول و تشكيل ميسل ها مي توان به روش انحلال مستقيم دارو هاي هيدروفيل را در آن بارگيري كرد. ميسل ها دارو را درون خود به تله مي اندازند و پس از رسيدن به سلول هدف آن را آزاد مي كنند. بنابراين مي توانند باعث افزايش سميت دارو براي سلول هاي سرطاني و كاهش عوارض آن براي سلول هاي سالم شوند.