اختراع حاضر با هدف بررسي صحت درگيري دندانه‌ها و محاسبه سفتي آن‌ها ارائه شده است. اين امر موجب مي‌شود چرخ‌دنده‌ها با دقت بالاتري ساخته شوند كه منجر به افزايش راندمان و عملكرد سيستم مي‌گردد. همچنين سفتي درگيري براي مدل‌سازي ديناميكي سيستم‌هاي چرخ‌دنده مخروطي با دقت بالايي محاسبه مي‌شود. بنابراين اين اختراع به حوزه ديناميك سيستم‌هاي چرخ‌دنده مخروطي مرتبط است و قادر است درگيري دندانه‌ها را بررسي و سفتي آنها را با دقت بالايي محاسبه نمايد. به طور كلي دستگاه طراحي شده شامل چهار واحد بارگذاري، چيدمان گيربكس، مصرف كننده و انتقال قدرت مي‌باشد. با روشن كردن موتور دستگاه و اعمال گشتاور ساعتگرد به محور ورودي، چرخ‌دنده راننده در جهت ساعتگرد حركت مي‌كند و موجب چرخش چرخ‌دنده رانده‌شده در جهت پادساعتگرد مي‌شود. از آنجاييكه مكانيزم بك استاپ اجازه چرخش در جهت پادساعتگرد به چرخ‌دنده رانده‌شده را نمي‌دهد، دندانه‌ها در يكديگر قفل شده و مي‌توان تغييرشكل دندانه‌ها را اندازه‌گيري نمود و با استفاده از آن سفتي درگيري را محاسبه كرد. با اعمال گشتاور پادساعتگرد به محور ورودي و چرخش آزادانه چرخ‌دنده رانده‌شده در جهت ساعتگرد، با رنگ‌آميزي دندانه‌هاي يكي از چرخ‌دنده‌ها و رنگي شدن تمام دندانه‌هاي چرخ‌دنده ديگر پس از درگيري، آزمون درگيري انجام مي‌گيرد.

اختراع حاضر با هدف بهبود عملكرد شيرهاي سوزني كنترل‌كننده دقيق جريان سيال ارائه شده است. مشكل اصلي اين شيرها، نوسانات و تغييرات ناگهاني در دبي و فشار سيال به دليل طراحي سوزن‌هاي با سطح مقطع ساده مخروطي يا كروي مي‌باشد. اين اختراع، سوزن ارتقا يافته شيارداري را معرفي مي‌كند كه موجب توزيع يكنواخت جريان و كاهش تغييرات ناگهاني فشار مي‌شود، به‌طوريكه حتي با تغييرات كوچك در موقعيت شير، سيال به صورت كنترل‌شده و پايدار عبور مي‌كند. اين اختراع به بهبود دقت كنترلي و كارايي شيرهاي سوزني كمك مي‌كند و بروز اغتشاشات ناخواسته در جريان سيال را تضعيف مي‌نمايد. به طوركلي سوزن از يك پيوندگر براي اتصال به واحد انتقال قدرت و يك بدنه استوانه‌اي شكل با سطح مقطع كروي شكل شياردار با قطر مشخص به صورت يكپارچه طراحي شده است. فرآيند طراحي سوزن ارتقا يافته به ترتيب شامل تعيين محدوده تغييرات ظرفيت عبوردهي، محاسبه دبي حجمي جريان، محاسبه سطح مقطع مورد نياز براي رسيدن به شرايط موردنظر فرآيندي و نهايتا تعيين پارامترهاي هندسي سوزن و شيار با پارامترهاي كليدي زاويه، زاويه پيشروي، عمق و ارتفاع شيار به منظور تامين حداقل و حداكثر ظرفيت عبوردهي مورد نياز و دستيابي به سطح مقطع محاسبه شده بر اساس شرايط مورد نظر فرآيندي است.