تقريبا تمامي پليمرها بدون افزودن افزودني مناسب به آن ها قابل مصرف نيستند. افزودني ها در پليمرها نقش هاي مختلفي دارند به طوري كه ضمن ايجاد قابليت مصرف براي پليمرها باعث ايجاد تنوع در گريد آن ها و باعث بخشيدن خواصي ديگر متناسب با كاربردهاي مختلف به پليمرها مي گردد. به دليل نوع و نحوه توليد، افزودني ها به صورت پودري عرضه مي شوند. مشكلات عديده اي چون مسائل محيط زيستي ناشي از پخش شدن پودر افزودني در هنگام توزيع و استفاده از آن، عدم سهولت انتقال پودر، مشكلات مربوط به توزين و .... موجب گرديده تا استفاده از فرم هاي غيرپودر افزودني ها مورد توجه و استقبال قرار گيرد.

پلاستيكها با توجه به خواص متعدد و نيز با عنايت به منابع اوليه نسبتأ فراوان بر پايه مواد نفتي در قرن بيستم بيشترين رشد توليد مواد را به خود اختصاص دادند به نحويكه در حال حاضر تنها پلي الفينها با توليد جهاني بالاي ۱۰۰ ميليون تن سالانه بالاترين ماده شيميايي توليد شده به حساب مي آيند. با توجه به ساختار سنتزي آنها و عدم تطابق زيست محيطي آنها (زمان طولاني تجزيه توسط بيوارگانيزم ها تا حد ۲۰۰ سال) مشكل انباشته شدن آنها در طبيعت يكي از معضلات دنياي صنعتي محسوب ميشود. اختراع حاضر يكي از هوشمندترين راه هاي پاكسازي محيط زيست از انباشته شدن اين مواد از طريق بكارگيري آنها در چرخه سوخت است. اين مسير براي پلاستيكهاي ضايعاتي كه حجم بالايي از اين مواد را به خود اختصاص مي دهند و امكان به كارگيري آنها در ساير روش هاي بازيافت مقدور نيست به شدت كارا مي باشد. در اختراع حاضر نحوه عمل آنست كه اين درشت زنجيرها در پروسه هاي كاتاليستي به نحوي و اپليمر شوند كه محصول عمل در حد سوخت هاي فسيلي از قبيل گازوئيل و بنزين باشند. براي اين امر ابتدا پلاستيكهاي ضايعاتي درون يك اكسترودر به مذاب تبديل و سپس مذاب حاصله در راكتور پليمريزاسيون روي كاتاليست و در محيط عاري از اكسيژن و آلودگي هاي ديگر به ملكولهاي كوچكتر شكسته مي شوند. محصول عمل به صورت مخلوطي از گازهاي با اوزان ملكولي مختلف به مبدل هاي حرارتي منتقل و از آنجا بر اساس نقطه جوششان به مايع تبديل و جداسازي مي شوند. متغيرهاي مؤثر بر اين فرايند نوع كاتاليست، غلظت كاتاليست، زمان ماند مذاب پليمري، نحوه اختلاطو... است. اين اختراع از لحاظ توليد بنزين از ضايعات پلي الفين در مقايسه با گزارشات ديگران به لحاظ ميزان توليد سوخت ارجحيت نشان ميدهد.

خلاصه اختراع( Abastract ):\\ آهن به شكل فولاد و انواع آلياژهاي آن كاربردهاي گسترده اي در زندگي روزمره انسانها پيدا كرده است.\\يكي از مهمترين نكات ضعف آهن موضوع اكسيد شدن آن در مجاورت اكسيژن و رطوبت هوا بوده كه به آن زنگ زدگي يا خوردگي محيطي نيز اطلاق مي گردد. اين موضوع موجب ايجاد مشكلاتي در زمينه نگهداري اين فلزات پس از توليد و يا درحين كاربرد آنها مي گردد. براي جلوگيري از خوردگي روشهاي مختلفي استفاده مي شود. يكي از اين روش ها استفاده از انواع پوشش بر روي سطوح خارجي به منظور جلوگيري از رسيدن اكسيژن و رطوبت به آهن و در نتيجه جلوگيري از زنگ زدگي مي باشد.\\براي بسياري از كاربردها فاصله زمان توليد تا پوشش زياد بوده و در نتيجه زنگ زدگي بالاجبار صورت مي گيرد. همچنين براي بسياري از كاربردها امكان استفاده از پوشش به صورت رنگ وجود ندارد. با عنايت به توضيحات ارائه شده خوردگي سالانه ميلياردها دلار خسارت ناشي به بار مي آورد. \\آهن پس از توليد، شكل داده و براي مثال به فرم تير آهن، ميلگرد و غيره....... در مي آيد كه طي اين فرآيند دماي قطعه تا سرخ شدن آن بالا رفته سپس شكل دهي انجام مي گيرد.\\يكي از روشهاي مقاوم سازي فلزات در مقابل زنگ زدگي وارد كردن قطعه شكل دهي شده به صورت گرم در داخل محلولهائي با ويژگي هاي خاص مي باشد.\\در اين اختراع محلولهائي ساخته شده است كه بدون تأثير سوء بر خواص فلز، موجب افزايش شديد مقاومت آن در مقابل شرايط جوي و زنگ زدگي مي گردد. محلولهاي فوق پايه آبي داشته و در نتيجه ورود فلز گرم به داخل آن علاوه بر افزايش مقاومت زنگ زدگي كار سرد كنندگي را نيز انجام مي دهد.

تهيه نانو كامپوزيت پلي پروپن / نانو كلي با استفاده از كاتاليست زيگلر- ناتا به فرمول tic14/mgc12/nanoclay/phethalate-ale3 / alkoxysilane از طريق پليمريزاسيون درجا

در فرايند سنتز كاتاليزورهاي فيليپس ماده نگهدارنده اكسيدي با محلول نمك كروميوم (III) به صورت سوسپانسيون در مي آيد. اين سوسپانسيون حرارت داده مي شود تا حلال به طور كامل خارج شود. سپس جامد حاصل در اتمسفر حاوي اكسيژن در دماي بالاتر از 300C كلسينه مي شود تا كاتاليزور فعال شود. هوموپليمر پلي اتيلن در راكتور بوچي در محدوده فشار 35bar - و 1 و دماي 80 تا 112 درجه سانتي گراد در حضور كاتاليزور فعال شده، توليد مي شود.

اختراع توليد محلول هاي ضد لك براي سطوح سراميك ها و گرانيت ها مي باشد. و زمينه فني اين اختراع در شاخه شيمي- پليمر و كاربرد آن بر روي سطوح سراميك و گرانيت مي باشد. سراميك و گرانيت ها به عنوان يكي از پر مصرف ترين آلياژ مواد در صنايع مختلف از جمله استفاده از سراميك در كف سازي و نما سازي يا توليد وسايل بهداشتي و مصالح ساختماني نظير آجر و سفال تزئيني داخل و خارج ساختمان كاربرد فراواني دارد. در اين اختراع محلول پوششي ساخته شده است كه بدون اينكه تأثير سوء بر خواص سراميك و كاشي، داشته باشد سبب مي شود تا جذب آب سراميك و گرانيت به صفر برسد. .محلول هاي فوق پايه آبي داشته و به وسيله پوليش كشيدن روي سطح باعث از بين رفتن لك و آلودگي روي گرانيت و سراميك شده و نيز سبب آبگريزي و براقيت و درخشندگي آن مي گردد.

اين فرآيند، روشي براي توليد پلي‌استايرن انبساطي با توزيع باريكي از اندازه ذرات و كنترل آن در محدوده مطلوب مي‌باشد. اساس فرآيند، پليمريزاسيون تعليقي است كه با اضافه كردنفاز آلي داراي شروع‌كننده بهفاز آبي دارايپايدار‌كننده معدني شروع مي‌شود.با گرمايش و پيشرفت پليمريزاسيون،محصول واكنش بصورت ذرات پليمري جامد پراكنده در فاز پيوسته بدست مي‌آيد.توليد پليمر با توزيع باريكي از اندازه ذرات بزرگ، يكي از مشكلات اساسي در پليمر شدن تعليقي مي‌باشد. اساس اين نوآوري، كنترل اندازه ذرات در محدوده ذرات درشت با ايجاد تاخير مقطعي در رشد قطرات در هنگام عبور از نقطه ژل مي‌باشد. بدين منظور با افزودن پايدار‌كننده آلي در دو مرحله پس از شروع پليمريزاسيون در زمانها و مقادير مناسب، مي‌توان با حذف تقريبي دانه‌‌هاي ريز كمتر از 500 ميكرون، به ذرات پليمري در محدوده اندازه 2500-1000 ميكرون رسيد.