فرايند توليد كنسانتره آلوئه ورا با غلظت 10x در مقياس صنعتي

اختراع مذكور مخزني است كه در يك زمان بوسيله آن چندين عمل از دسته فرايندهاي فراوري ژل آلوئه ورا انجام مي شود. مخزن مورد نظر داراي جاكت گرم كننده بوده و قابليت سرد كردن و گرم كردن محتويات درون مخزن را به وسيله سنسور دمايي كه در آن تعبيه شده است و مجراي آبي كه به درون ديواره دو جداره مخزن هدايت مي كند را دارا مي باشد. علاه بر اين، مخزن فوق داراي يك سامانه همزن مي باشد كه حاوي دو نوع پره بخصوص براي وارد كردن تنش برشي شديد و همچنين ايجاد اختلاط بالا است. مخزن فوق داراي ورودي هاي نمونه، آنزيم و ذغال فعال بوده و فرايندهاي آنزيمي شكستن پلي ساكاريدهاي درون ساختار ژل و همچنين حذف ماده رنگي آلوئين از ساختار ژل را نيز دارا مي باشد. اين مخزن در مقياس نيمه صنعتي طراحي و ساخته شده و داراي جنسي از استيل مقاوم به زنگ زدگي و خوردگي بوده و همه استنداردهاي مورد لزوم براي استفاده دز صنايع دارويي را دارد. علاوه بر مشخصات ذكر شده مخزن فوق به گونه اي طراحي شده است كه ژل آلوئه ورا به آن نچسبيده و به راحتي از آن تخليه مي گردد.

زردچوبه در قرن سيزدهم ميلادي توسط ماركوپولو به اروپا شناسانده شد. زردچوبه (Curuma longa) نوعي گياه و ادويه‌اي است كه از آن گياه تهيه مي‌شود. زردچوبه از رده زنجبيل‌وارها (Zingiberidae)، است. زردچوبه داراي ماده موثره‌اي بنام كوركومين است. اين ماده داراي حلاليت بسيار كم در آب، ناپايداري در محيط‌هاي آبي و فراهمي زيستي نسبتاً كم است و همين عوامل استفاده از آن در فرمولاسيونهاي دارويي را مشكل كرده است. در اين اختراع از پلي كاپرولاكتون (PCL) و كيتوزان به عنوان پليمرهاي پايه براي توليد نانوذرات حاوي كوركومين با استفاده از روش الكترواسپري استفاده شده است. پس از ساخت نانوذرات، با استفاده از روش‌هاي ميكروسكوپ الكتروني (ميكروسكوپ الكتروني روبشي) مورفولوژي نانوذرات بررسي قرار گرفت و سايز نانوذرات تعيين شد. سپس در شرايط بهينه مقداري از نانوذرات سنتز شد و حلاليت و ميزان رهايش كوركومين در اين ذرات مورد ارزيابي قرار گرفت.

اختراع مورد نظر به فرآيند استخراج و خالص‌سازي گليسيزين از ريشه گياه شيرين‌بيان با استفاده از آب داغ به عنوان حلال براي ماكزيمم كردن فرآيند استخراج گليسيريزيك اسيد از گياه شيرين بيان و ثابت كردن فرآيندهاي بهينه براي ماكزيمم كردن استخراج آن، ساده سازي فرآيند و كاهش هزينه ها است. گياه شيرين‌بيانGlycyrrhiza glabra يك گياه چند ساله از خانواده بقولات Fabaceae است كه بواسطه دارا بودن تركيبات ثانويه دارويي و غذايي مهم در ريشه و ريزوم خود در دنيا حائز اهميت بوده و مورد توجه صنايع دارويي، غذايي و حتي دخانيات قرار گرفته‌است. عمده‌ترين ساپونين (تري ترپن 5 حلقه¬اي) آن اسيد گليسريزيك يا گليسريزين به فرمول C42 H62 O16 مي¬باشد. عصاره شيرين‌بيان و اسيد گليسزيك در ساخت داروهاي زيادي استفاده مي‌شوند، مشتقات اين تركيب نيز خواصي در درمان زخم معده و بـه علت خـواص ضد التهابـي خـود در ساخت مـواد آرايشي استفاده مي‌شوند. شيرين بيان از كاربرد دارويي طولاني درطب سنتي اروپا و آسيا برخوردار است. بنظر مي‌رسد كه در درمان بيماري زخم گوارشي، يبوست، سرفه و بسياري از بيماري‌ها مؤثر واقع شده است. از نظر تجاري، شيرين بيان به آدامس، شكلات، آبنبات، سيگار، دخانيات، تنباكوي جويدني، و در كل به عنوان شيرين كننده و يك ماده بي رنگ كننده در لوازم آرايشي افزوده مي شود. مصرف عصارۀ غليظ گليسريزنيك اسيد (GL) كه از شيرين‌بيان استخراج مي‌شود، در عين حال كه براي درمان زخم هاي دستگاه گوارش مؤثر است، ولي در اغلب موارد ايجاد ورم مفاصل مچ پا كرده و بعلاوه منجر به افزايش فشار خون مي‌شود كه براي زنان باردار، كودكان، اشخاص مبتلا به بيماري قند و گلوكوماي چشم و بيماران قلبي خطرناك است. مطالعات نشان داده است كه اگر97 % مادۀ GL از شيرين‌بيان گرفته شود، اين عوارض حذف خواهد گرديد در حاليكه اثرات درماني آن براي اولسرها باقي خواهد ماند. لذا عصارۀ فاقد شيرين‌بيان به نام GL≤ 2%)) DGL كه در مقايسه با داروي تاگامات موجب درمان سريع اولسرها مي‌شود به بازار عرضه شده است. عليرغم توليد اين ماده در اروپا و آمريكا به عنوان دارو و مكمل، متاسفانه دركشور ما تحقيقات بسيار محدودي در زمينه تهيه DGL صورت گرفته است. از مهمترين ويژگي‌هاي اين تركيب حذف يا به حداقل رسانيدن مقدار گليسيريزين و وجود حداكثر مقدار فلاونوئيدها است. نياز واحدهاي عصاره‌گيري موجود در كشور به دست‌يابي به دانش فني تهيه بهينه تركيبات شيرين بيان بويژه DGL كه مورد پسند بازارهاي جهاني است و همچنين تهيه تركيباتي از آن كه با استانداردهاي جهاني مطابقت داشته باشند، حائز اهميت است.

خلاصه هيوسين (اسكوپولامين)آلكالوييدي داراي فرمول شيميايي C17H21 N04 مي باشد. در گرماي ۵٩ درجه سانتيگراد ذوب مي شود و نخستين بار در آبي كه در ظروف هيوسيامين وجود داشت توسط لادنبرگدر سال ١٨٨٠ كشف گرديد. در سال هاي بعد از ريشه كياهي به نامScopoliaatropoidesتوسط اشميتاستخراج شد. نوع راسميك آن كه آتروپين ناميده مي شود نيز توسط هسبه دست آمده است. در اين فرآيند به منظور بررسي بهينه سازي روش استخراج هيوسين از كياه بذرالبنج L.)Hyoscyamusniger(از مدل آماري باكس- بنكن سه سطحي استفاده شده است. گياه بذرالبنج داراي آلكالوييدهايي از گروه تروپان آلكالوييدها مي باشد كه شامل هيوسين، هيوسيامين وآتروپين است. متغيرهاي كليدي كه براي بررسي فرآيند استخراج درنظر گرفته شده است شامل دماي استخراج، زمان استخراج و اندازه ذره اي گياه است. در اين طرح مقدار هيوسين استخراج شده در هر عصاره به عنوان بازده استخراج در نظر كرفته شده است. براي كمك بخشيدن به انتقال جرم مواد از سلول هاي گياهي به محيط حلال از امواج مافوق صوت با فركانس ٣۵ كيلو هرتز استفاده شده است. نتايج تجربي به دست آمده با يك معادله درجه دوم كامل تطبيق داده شد. شرايط بهينه براي استخراج هيوسين از گياه بذرالبنج در دماي ۴٣ درجه سانتيگراد، زمان استخراج ١٣٠ دقيقه و با اندازه ذره اي مش ۴٥ تعيين گرديد. تحت اين شرايط بالاترين ميزان هيوسين از گياه به دست مي آيد كه اين مقدار برابر 0.084 درصد است. براي شناسايي مواد موجود در عصاره تام از دستگاه GC/MS و براي تعيين مقدار هيوسين از دستگاه GC استفاده مي شود.

گل حسرت يا سورنجان كياهي علفي و از تيره سوسني ها است و در نقاط معتدل و مرطوب مي رويد. پياز يا ريشه آن كه عمده ماده موثره گياه در آن قرار دارد. سورنجان در طب سنتي در معالجه درد مفاصل، نقرس، بواسير، يرقان و غيره از داروهاي موثر بوده و با اشكال دارويي مختلف مصرف مي شده است. اين گياه را در طي ساليان دراز با نامهاي مختلف كلشيكوم، سورنجان، گل حسرت، J Hennodacty .Ephemeron Meadow saffron ‏نيز ناميده اند. عصاره گيري از اندام خشك و آسياب شده به روش پركولاسيون و بوسيله حلال متانول انجام مي گيرد. بعد از چربي زدايي با پتروليوم اتر، عصاره آلكالوئيدي با حلال كلروفرم به دست آمد. عصاره آلكالوئيدي روي ستوني با جاذب ميليكاژل بارگذاري شد و با حلالهاي كلروفرم، اتل استات و متانول شسته شد. فراكسيون اتيل استاتي با حلال كلروفروم- متانول خالص سازي شد. بعد از به كار گيري روشهاي مختلف كروماتوگرافي تركيب مورد نظر خالص گرديد. تركيب خالص شده با استفاده از طيف هاي IR JIMBC .H-H COSY .HMQC ,13C-NMR ,1H-NMR ‏و MASS ‏تعيين ساختار مولكولي ‏گرديد و آلكالوئيدي با گروههاي عاملي الكلي، گروه كربونيل، و گروههاي متوكسي شناسايي گرديد. طبق بررسي هاي انجام شده اين تركيب براي اولين بار در دنيا گزارش مي شود و تاكنون اين تركيب در هيچ منبعي گزارش نشده است.

گل حسرت يا سورنجان كياهي علفي و از تيره سوسني ها است و در نقاط معتدل و مرطوب مي رويد. پياز يا ريشه آن كه عمده ماده موثره گياه در آن قرار دارد. سورنجان در طب سنتي در معالجه درد مفاصل، نقرس، بواسير، يرقان و غيره از داروهاي موثر بوده و با اشكال دارويي مختلف مصرف مي شده است. اين گياه را در طي ساليان دراز با نامهاي مختلف كلشيكوم، سورنجان، گل حسرت، J Hennodacty .Ephemeron Meadow saffron ‏نيز ناميده اند. عصاره گيري از اندام خشك و آسياب شده به روش پركولاسيون و بوسيله حلال متانول انجام مي گيرد. بعد از چربي زدايي با پتروليوم اتر، عصاره آلكالوئيدي با حلال كلروفرم به دست آمد. عصاره آلكالوئيدي روي ستوني با جاذب ميليكاژل بارگذاري شد و با حلالهاي كلروفرم، اتل استات و متانول شسته شد. فراكسيون اتيل استاتي با حلال كلروفروم- متانول خالص سازي شد. بعد از به كار گيري روشهاي مختلف كروماتوگرافي تركيب مورد نظر خالص گرديد. تركيب خالص شده با استفاده از طيف هاي IR JIMBC .H-H COSY .HMQC ,13C-NMR ,1H-NMR ‏و MASS ‏تعيين ساختار مولكولي ‏گرديد و آلكالوئيدي با گروههاي عاملي الكلي، گروه كربونيل، و گروههاي متوكسي شناسايي گرديد. طبق بررسي هاي انجام شده اين تركيب براي اولين بار در دنيا گزارش مي شود و تاكنون اين تركيب در هيچ منبعي گزارش نشده است.

فرايند خالص سازي تبائين از كپسول گياه پاپاور بر اكتئاتوم بومي ايران گياه پاپاور براكتتاتوم جزء گياهان بومي ايران مي باشد گياه پاپاور براكتئاتوم داراي گلهاي قرمز و برگهاي عميق مي باشد كه انتهاي برگها نزديك كاسبرگ به رنگ سياه مي باشد. گياه داراي طول 20 سانتي متر الي 120 سانتي متر مي باشد پاپاور براكتاتوم گونه ايراني دارا بيشترين مقدار تبائين در سطح دنيا مي باشد. بيشترين مقدار تبائين اين گياه در قسمت كپسولها مي باشد به همين خاطر مقدار تبائين گياه رابطه مستقيمي با تعداد كپسولها دارد. تبائين نوعي آلكالوئيد مي باشدكه به عنوان ماده اوليه در صنعت داروسازي به صورت گسترده استفاده مي شود. تبائين داراي فرمول شيميايي C19H21NO3 مي باشد. تبائين طي فرايند ساده اي به كدئين كه يك تركيب بسيار ارزشمند در داروسازي است تبديل مي شود. گياه مورد نظر خشك شده و توسط آسياب به مش بهينه تبديل مي شود. عصاره الكلي از گياه تهيه كرده و پس از تغليظ توسط روش تغيير PH خالص سازي تبائين انجام مي شود . براي تاييد ساختار تبائين به دست آمده از نمونه تهيه شده TLC و طيف هاي NMR تهيه شد كه همگي ساختار تبائين را تائيد كردند.

.