ناتواني در عملكرد و حركت دست، مهم‌ترين مشكل رايجي است كه افراد بعد از اختلالات نورولوژيكي نظير سكته مغزي، ديستروفي عضلاني و آسيب‌هاي مغزي-نخاعي با آن روبرو هستند. افرادي كه از اين ناتواني رنج مي‌برند، علاوه بر كاهش قدرت و مهارت دست، توانايي كنترل دقيق انگشتان را ندارند و در انجام ساده‌ترين كارهاي روزمره دچار مشكل مي‌شوند و درنتيجه استقلال و كيفيت زندگي اين افراد به‌شدت تحت تأثير قرار مي‌گيرد.. اين افراد براي انجام كارهاي روزمره به خانواده، دوستان و پرستاران وابسته مي‌شوند. لذا ربات پوشيدني كمكي براي دست به‌منظور افزايش نيروي گرفتن اجسام و انجام حركات دست و انگشتان براي كارهاي روزمره لازم و ضروري به نظر مي‌رسد. عليرغم وجود مدل‌هاي متفاوت و پيچيده، كمتر ربات پوشيدني به‌طور روزمره مورد استفاده بيماران قرارگرفته است. به نظر مي‌رسد عواملي از قبيل در نظر نگرفتن شرايط واقعي بيمار، عدم ايجاد گرسپ‌هاي منطبق شونده با شكل جسم، زيبايي، سبكي، عدم پيچيدگي، كم‌حجم بودن دستگاه، قابليت شستشو و هزينه مناسب، باعث شده است نمونه‌هاي موجود كارايي لازم را نداشته باشد. لذا در اختراع حاضر سعي بر رفع مشكلات طرح‌هاي پيشين شده است. از اينرو در اين ربات براي اولين بار از مكانيسم تطابق چند انگشتي تك عملگره (under-actuated) به كمك قرقره‌ي متحرك استفاده شده است. اين مكانيسم در رفع مشكلات ربات پيشين و افزايش رضايت‌مندي ربات كاربر شاياني مي‌كند، از سوي ديگر با طراحي جديد دستكش رباتيكي علاوه بر راحتي كاربر در پوشيدن آن ، كاهش اصطكاك و در نتيجه افزايش عمر دستكش و فراهم شد.

عوامل و بيماري‌هاي متعددي وجود دارند كه روي عملكرد مچ و انگشتان دست تاثير منفي دارند، از جمله پيري و كهولت سن، ضربه مغزي بر اثر تصادف، MS، آنوريسم و سكته مغزي. درمان‌هاي زيادي براي رفع اين آسيب‌ وجود دارند كه عبارتند از: استفاده از دارو، فيزيوتراپي و راهكارهاي ديگر. مطالعات نشان داده‌اند كه انجام تمرينات تكراري و منظم فيزيوتراپي در روند بهبودي ناحيه پنجه تاثير بسزايي دارد. يكي از موثرترين روش‌ها، استفاده از سامانه‌هاي رباتيكي در فيزيوتراپي پنجه است. مزاياي اين روش عبارتند از: - ايجاد تمرينات فيزيولوژيك دقيق و تكرار شدني - كاهش كار بدني طاقت‌فرساي درمانگر -كاهش هزينه‌هاي درمان هدف از اين طرح، ساخت سامانه‌اي رباتيكي است كه بتواند ناحيه مچ و انگشتان دست را تمرين دهد. حركات ايجاد شده توسط اين سامانه، از طريق مشاهدات باليني تعيين گرديد. بدين منظور، به مراكز فيزيوتراپي مراجعه شد و نحوه حركات تمريني براي بيماراني كه دچار اختلال حركتي در ناحيه مورد نظر بودند، مشاهده گرديد. همچنين، حركات تكراري و خسته كننده براي فيزيوتراپ نيز مورد تحليل قرار گرفت. در نهايت، حركت مناسب اين سامانه مشخص شد. اين سامانه، حركت فلكشن-اكستنشن را براي مچ و انگشتان ايجاد مي‌كند.

ربات بازتواني اندام فوقاني براي بيماران ضايعات مغزي، پاركينسون، و ارتوپدي با توجه به نياز اعلام شده از سوي جامعه ي توان بخشي طراحي و ساخته شد. اين ربات قابليت تمرين حركات سوپينيشن - پرونيشن ساعد، فلكشن - اكستنشن ، ابداكشن - ادداكشن مچ دست را در مودهاي مختلف درماني و ارزيابي دارد. مودهاي درماني شامل تمرين هاي غير فعال، نيمه فعال، مقاومتي، فعال مفيد ، فعال كمكي، ارتوپديك و پاركينسون مي باشد. ربات قابليت اجراي تكنيك هاي مختلف درماني از جمله بوبات و PNF را دارد. كليه ي حركات ربات به صورت دو طرفه اعمال شده و بيمار در حين تمرين توسط يك بازي كه روي نرم افزار ربات نوشته شده است تشويق مي شود. همچنين در مورد غير فعال، حركات ربات با استفاده از منطق فازي كنترل مي شود كه تحت هيچ شرايطي به بيماري آسيب نمي رسد.

زمينه فني طرح ارائه شده در حوزه مهندسي پزشكي و توانبخشي است. در اين اختراع استفاده از يك ربات منفعل با قابليت بكارگيري در محيط واقعيت مجازي جهت انجام تمرينات توانبخشي ساخته شده است كه بيمار بتواند با كمك اين ربات و استفاده از محيط واقعيت مجازي تمرينات توانبخشي را انجام تا نتايج فعاليت كاربر بر اساس ميزان مسافت و زمان تمرين به صورت هوشمندانه ارزيابي و در اختيار پزشك قرار گيرد. افزايش نرخ رشد بيماران سكته مغزي و تصادفات و صدمات مغزي، باعث ايجاد اختلالات حركتي از جمله در اندام تحتاني مي شود با توجه به اين موضوع نياز به اقدامات فيزيوتراپي و درماني ضروري است كه در گذشته اين تمرينات درماني در مراكز خاص و با ابزار و روش هاي سنتي انجام مي شد. پس از گسترش تكنولوژي استفاده از ربات ها در دنيا و توسعه همزمان گرافيك رايانه اي از جمله واقعيت مجازي، روند درمان با استفاده از اين تكنولوژي ها تغيير كرد. در اين اختراع استفاده همزمان از يك ربات منفعل(پسيو) و واقعيت مجازي باعث ايجاد شرايط بهينه در طي فرآيند درمان شده است. در اين اختراع ابتدا يك ربات منفعل ساخته شده است كه كاربر پس از قرار گرفتن در محل مورد نظر با كمك پنل كنترل هوشمند مي تواند ميزان جابجايي بخش اندام تحتاني(زانو) را مشاهده نمايد و در نهايت با اتصال ربات به رايانه از طريق پنل كنترل، وارد محيط واقعيت مجازي شده و در نهايت با تنظيم شرايط محيطي(آسان-متوسط-سخت)اقدام به جابجايي كاركتر در اين محيط با جابجايي و حركت زانوي خود نمايد. وضعيت حركت زانو يك مسير رفت و برگشتي است كه كاربر پس از قرار گرفتن بر روي صندلي مي تواند محل مچ پاي خود را تنظيم و ثابت كند و سپس شروع به تمرين با ربات نمايد. شرايط اجراي تمرينات به گونه اي است كه ميزان مسافت طي شده كاركتر و زمان تمرين و سرعت مي تواند به صورت گرافيكي نمايش داده شود تا كاربر از ميزان پيشرفت خود در طي جلسات متفاوت مطلع گردد.